13 ശീമോനും ഏശുവെ നമ്പി രാടിപിരാടി പിലിപ്പോശുകാൽ ചേന്ത് നുണ്ണെ; അങ്ക് നടന്തെ വലിയെ വലിയെ അടകാളമെ കണ്ടാലെ അവൻ അരിശുകപ്പട്ടെ.
തെയ്വം പവുലോശിലോടേ കനേം അരിശുകമാനെ അടകാളമെ ചെയ്യെ വയ്ക്കുമെ.
തകപ്പൻ മകൻകാക്ക് ആത്തിരമായിരുക്കുകേം താൻ ചെയ്യിനതയെല്ലാം പിരിയമാ കാട്ടി കൊടുക്കേം ചെയ്യിനെ; നിങ്കാക്ക് അരിശുകമൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഇത്തിലും വലിയെ കാരിയങ്കാടെ അവൻ അവനുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും.
പിന്നെ വന്ത വാരത്തിലെ ശബത്തിൽ കരുത്താവിലെ വശനമെ കോപ്പേക്ക് പട്ടണത്തിലെ മാനടവൻകാട് ബൂറാ എകൂതര് പള്ളീകാൽ കൂടി വന്തെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “അരിശുകമാനെ ഒരു കാരിയമെ ഏൻ ചെയ്യെ; നിങ്കെ അത്തിൽ അരിശുകപ്പടിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പാറേക്ക് മീത്തോളെ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാട് എന്നത്, തെയ്വ വശനമെ കോക്കിനവോളെ പിരിയമാ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒണ്ണാ വേര് നാത്തനാലെ കൊഞ്ചെ നേരത്തുക്ക് മട്ടും നമ്പുകേം ചോതനകാട് വരിനവോളെ ബൂന്തോനവേരാളും താൻ.
നമ്പിക്കയോടെ ഇരുക്കിനവൻ വലിയെ വലിയെ അടകാളമെ ചെയ്യും; എൻ പേരിൽ മുനിയെ മുടുക്കും പുതുവൻ പാശേൽ കുരവുടും.
നിൻ ഇതയം തെയ്വത്തുകാൽ നേരുമനാതെ ഇരുക്കിനനാലെ എങ്കെ ചെയ്യിനെ ഇം വേലേൽ നിനക്ക് പങ്കില്ലെ.
ചെൻ തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് മില്ലോട് ചന്തമാനം ഒണ്ണെ വാതലുകാൽ ഇരുന്ത് ഇരക്കുമാതാൻ ഒൺ വെളിവായതും അവനുക്ക് ഇകനെ ആയതെ കണ്ടാലെ അവറാത്തുക്കു അരളി പുടിച്ചേയെ.
അവറെ ഉടവുറെ ചെയ് നടന്തെ പാപമെ എല്ലാം ഏത്തു ചൊല്ലിയവോളെ ഓകന്നാൻ അവറളെ ഓർത്താൻ ആത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ.