6 അവറെ ഇം ആണാകാടെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാക്ക് കുടത്തെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് അവറെ തലേക്ക് കയ്യവച്ചു വായാതിയെ.
അതുനാലെ ഏൻ നിന്നേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചവോളെ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ നിനക്ക് കിടച്ചെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിലെ നൽവരം കെട്ടു പോകാതെ പെരുക്കെ വയ്ക്കോണും ഒൺ ഏൻ ഉശാരേത്തിനെ.
പിന്നെ ഇകനെ അവറെ വായാതിയെ “എല്ലാ മനിശെ മാനടവൻ മനശാം തിക്കിനൊള്ളെ കരുത്താവേ, ഇം വേലയാം അപ്പോശ്ത്തലൻ പട്ടമാം വുട്ടൊറിഞ്ച് ഉടയാക്ക് വച്ചിരുക്കിനെ ഇടത്തുക്ക് ഊതാശ് മണ്ടിയേയെ.
മൂപ്പരുകാട് ചേന്ത് നിന്നേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചി കൂശാടി പലകേൽ പാടിയവോളെ നിനക്ക് കിടച്ചെ തെയ്വ ഇരക്കമെ നീ വീയ് ഒറിഞ്ചാവാനില്ലെ.
പത്തിരോശും ഓകന്നാനും അവറളേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചതും അവറാത്തുക്കു തെയ്വ ആത്തുമാവ് കിടച്ചെ.
അകനെ അവറെ നോയ്മ്പെ ഇരുന്ത് വായാതി ശവുലാം ബർന്നബാശാം തലേക്ക് കയ്യെ വച്ച് കൂശാടി കടത്തിവുട്ടെ.
അകനെ അനന്നിയാശ് അക്കൂരേൽ പോയ് അവൻ തലേക്ക് കയ്യെ വച്ചാലെ, “ശവുലേ, തമ്പീ, നിൻ കൺ കാൺമ്പേക്കും തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറയിളത്തുക്കും നീ വന്തെ വശീൽ നിനക്ക് വെളിവായെ ഏശു ഒണ്ണെ കരുത്താവ് എന്ന കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ” ഒണ്ണെ.
പുടീയൊൺ കരുത്താവ് വേലേക്ക് ആരുക്കും പട്ടമെ കൊടുപ്പാനില്ലെ; അന്നിയവൻ പാപത്തിൽ പങ്കാളി ആകാതെ നീ നിന്നമേ ചുത്തമാ കാത്തോകോണും.
കോന്തുകിടന്തു ചൊല്ലിയത്, “എൻ കുഞ്ചിമകെ ചാകേക്ക് പാടുവെട്ട് ചങ്കട്ടമാ കിടക്കിനെ; നീ വന്ത് തൊട്ടതൊണ്ണാ അവേക്ക് ഉശിരോറും” ഒൺ കെഞ്ചിയെ.
അവൻ വായാതിനെ; അനന്നിയാശ് ഒണ്ണെ മനിശൻ അകത്തുക്ക് വന്ത് ഉടയാ കൺ തുറന്ത് കാൺമ്പേക്ക് തന്നേത്തിൽ കയ്യെ വച്ച് വായാതിനതെ കണ്ടിരുക്കിനെ” ഒൺ കൽപ്പനയിട്ടെ.
പവുലോശ് അവറളേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചവോളെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് അവറളേത്തിൽ വരുകേം അവറെ തിക്കിനാത്തെ പാശേൽ കുരവുടുകേം പലകപ്പാട്ടെ പാടുകേം ചെയ്യെ.