33 ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്ക് ഉറയ്ങ്കെ. “അപ്പോശ്ത്തലരുകാടെ കൊണ്ണൊറിയോണും” ഒൺ അവറെ തീര്പ്പയിട്ടെ.
ഇതെ കേട്ട് ചട്ടെ ശവേൽ ഇരുന്തവേരാ തേവാനോശുകാക്ക് പല്ലനൂറെ കടിച്ച് വറുമമെ എടുത്തെ.
ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ഉടവറെ ചങ്ക് നൊറുങ്കി പറന്തേയനാലെ പത്തിരോശുകാലും അങ്ക് ഇരുന്തെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാലും, “മാളേ, എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ” ഒൺ കേട്ടെ.
അവറെ നിങ്കളെ എകൂതര് പള്ളികാട്ടിൽ നുൺ പുറത്തിലാക്കും; ഒണ്ണാലും നിങ്കളെ കൊൽനവൻ അതെ തെയ്വത്തുക്ക് ആകമായ് ചെയ്യെ ഒൺ നിനയ്ക്കിനെ കാലം വരിനെ.
അണ്ണേക്ക് അവറെ നിങ്കളെ തണ്ടനേക്ക് കൊടുക്കുകേം കൊല്ലുകേം ചെയ്യും; എൻ നാമം നാലെ എല്ലാ ചാതിയേരും നിങ്കളെ വൊറുക്കും.
അതുനാലെ ഒരു ശിശിയൻ ഉടയാ വാത്തിയാരുവോലയാനത് ശിശിയനുക്ക് മതി; എശമാനൻവോലയാനത് പണ്ണക്കാറനുക്കും മതി. കൂരക്കാറനെ ബേൽശബൂൽ ഒൺ വുളിച്ചതൊണ്ണാ കൂരേലവേരാളെ അതക്കാട്ടീം കെട്ടെ പേരെ വുളിക്കും.
കൂടപ്പുറപ്പ് കൂടപ്പുറപ്പാം തന്താര് മകനാം ചാവുക്ക് ഏത്തുകൊടുക്കും; മക്കകാട് തായ് തന്തേരുക്ക് വുറോതമാ എന്തി അവറളെ ചാവുക്ക് പുടിച്ച് കൊടുക്കും.
പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലി ഓയിമവരേക്ക് മാനടവൻ അവനെ കുറിപ്പാ കേട്ട് ഇരുന്തെ; ഒണ്ണാ പിന്നെ അവറെ ഉടവറെ വലിയെ തൊണ്ടേൽ കുലവപ്പട്ടിയെ, “ഇകത്തവനയെല്ലാം ഇം പൂമിനാട്ടിൽ ഉശിരോടെ വയ്പ്പാനില്ലെ; അവനെ കൊണ്ണാറീൻ; ചെൻ ഉശിരോടെ ഇരുപ്പേക്ക് ഓകം നാത്തെ” ഒണ്ണെ.
ചിലനായോഞ്ച് ശവുലെ കൊണ്ണൊറീകേക്ക് എകൂതര് മൊത്തമാ കൂടിയാലെ കൂട്ടമിട്ടെ.
ഒരു പണ്ണക്കാറൻ ഉടയാ എശമാനക്കാട്ടി ഒരിത്തിനേം വലിയവനില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ പേച്ച് വാത്തകാടെ നിനച്ചോനിൻ; അവറെ എന്നെ അലക്കശിച്ചതൊണ്ണാ അവറെ നിങ്കളാം അലക്കശിക്കും; അവറെ എൻ വശനമെ പാലിച്ചതായപ്പെ നിങ്കെ ചൊല്ലാം കോപ്പനായെ.
ഇകനയവൻ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത് അവറളെ പത്തിതാൻ ഒൺ മതപണ്ടിതരുകാടും വലിയെ പൂയാരികാടും നിനച്ചാലെ അവനെ പുടിപ്പേക്ക് നിനച്ചെ; ഒണ്ണാ മാനടവൻ നാലെ അവറെ അരണ്ടെ.
ഇതെ കണ്ട് അങ്ക് ഇരുന്തവേരാക്ക് ഒത്തേ കിരുക്കോറിയോൺ അവനെ എന്തെ ചെയ്യിളെ ഒൺ തങ്കളേ ചട്ടം കെട്ടിയെ.
അപ്പിണുക്ക് ചൊല്ലിവച്ചിരുന്തെ ഓശേപ്പ് നീതിമാനായതുനാലെ മാനടവൻ ഇടേൽ അവേക്ക് മാനക്കേട് വരുത്തുകേക്ക് അവനുക്ക് മനശ് നാപ്പോയെ. അതുനാലെ ആരുക്കും തിക്കിനാതയെ അപ്പിണെ വുട്ടാകേക്ക് അവൻ നിനച്ചെ.