2 ഇത്തിലെ വിലേൽ ഒരുത്തിനയെ അനന്നിയാശ് എടുത്തു മാത്തിയെ; ഇത് അവൻ പെണ്ണുക്കും തിക്കിനൊണ്ടായെ; പകുതിയെ കുടത്ത് അപ്പോശ്ത്തലരുകാലും വച്ചെ.
തനക്ക് ഇരുന്തെ ഇടമെ വിത്ത് കിടച്ചെ അണയെ കുടത്ത് അപ്പോശ്ത്തലരുകാൽ കൊടുത്തെ.
അന്നേരം പത്തിരോശ്, “അനന്നിയാശേ, തെയ്വ ആത്തുമാവുകാൽ കളവെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി ഇടമെ വിത്തത്തിലെ അണേൽ ഒരുത്തിനേ എടുത്തു വയ്പ്പേക്ക് നിൻ ഇതയമെ പിശാശ് കയ്യടയ്ക്കേയതീ?
അപ്പുറാണികേകാലൊള്ളെ കരുതൽനാലെ നാത്തെ അവൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയത്. എന്തൊണ്ണാ അവൻ കളുക്കൻ ആയതുനാലേം പണപ്പയ്യെ ഓമ്പി വയ്ക്കുമതു അവൻ ആയതുനാലേം അത്തിൽ നുൺ എടുത്തോമവതും നാലതാൻ അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ടത്.
അവറെ തങ്കെ ചെയ്തികളയെല്ലാം മനിശരുകാട് കാൺമ്പേക്കുചൂട്ടിതാൻ ചെയ്യിനത്; തങ്കെ നെത്തീൽ കെട്ടി ഇരുക്കിനെ മന്തിരപ്പട്ടെ വീതിയാക്കുകേം തുണീലെ തൊങ്കലിലെ കരെ വലിയതാക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
അണേകാക്കൊള്ളെ തൂതൻ എല്ലാ കുറുപ്പുകെട്ട കാരിയത്തുക്കും ഒള്ളെ ഒരു കാരണമാനെ. ചിലയാളുകെ അണേകാക്ക് തൂതൻ വയ്ക്കിനനാലെ ഉടവൻ നമ്പിക്കെ വുട്ടലഞ്ച് പലപലെ തുമ്പേക്കും അടിമയാനെ.
ഒവ്വൊരു കാരിയമാം ഉടവനുടവൻ പിരിയത്തുക്കുചൂട്ടിയോ പൊങ്കാരത്തുക്കുചൂട്ടിയോ ചെയ്വാനില്ലെ. ഒണ്ണാ എളിമയാ ഇരുന്ത് നടന്ത് ഒരാ ഇനിയൊള്ളവേരാളെ തന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കോണും.
നമ്പിക്കവച്ച് വന്തവേരായെല്ലാം മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുകേം അവറാത്തുക്കൊള്ളതെല്ലാം എല്ലാരുക്കും കൂടി ഒള്ളതൊൺ നിനച്ച്,
ഒണ്ണാ അനന്നിയാശ് ഒണ്ണെ പേരുകാറനും അവൻ പെൺ ശവീരാ ഒണ്ണാളും ചേന്ത് ഉടവുറെ ഇടത്തിലെ ഒരു പാകമെ വിത്തെ.
പത്തിരോശ് അവേകാൽ കേട്ടത്, “ചൊൽ ഇം വിലേക്ക് താനീ നിങ്കെ ഇടമെ വിത്തത്?” “അന്താൻ, ഇം വിലേക്ക് താൻ” ഒൺ അപ്പിൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.