29 കപ്പൽ പാറചൊപ്പിൽ പോയ് മുട്ടുമൊൺ അരണ്ടാലെ അവറെ കപ്പലുക്ക് പുറകോട് നുൺ നാല് നങ്കൂരമെ ഇട്ട്, വാനം ബുടിയുവേക്ക് വായാതിയിരുന്തെ.
അതെ വലിച്ചെടുത്ത് കപ്പലകത്തിലായ്ക്കാലെ കപ്പലെ വലിയെ കകിറുകാട്ടിൽ കെട്ടി ഉറപ്പായ്ക്കെ; കപ്പൽ ലിബിയാവ് ഒണ്ണാനിൽ ആശം നാത്താനിലെ മണൽ തിട്ടിൽ പോയ് ഇളച്ചോളതൊൺ നിനച്ച് വെരുണ്ടെ. അതുനാലെ കപ്പലിലെ പായെ അടീക്ക് ഉറക്കി കെട്ടിയെ. അകനെ കാത്ത് അടിച്ചെ വശിയേ കപ്പൽ പോയെ.
ഇം കാത്തിരുപ്പ് ചക്കിതി ഒള്ളതും ഉറപ്പൊള്ളതും താൻ; അത് നങ്കളെ പരിശുത്തമാനെ ഇടത്തുക്ക് മില്ലോട് തൂയ്ക്കിട്ടിരുക്കിനെ തിരച്ചീലേക്ക് അകത്തുക്ക് കൊണ്ടോനെ.
ഒണ്ണാ കപ്പലെ ഓട്ടിനവേരാ കപ്പലെ ഇട്ടാലെ തപ്പിച്ചോവെ പയണമിട്ടെ; അത്തുക്ക് അവറെ മുന്തീൽ പോയ് നുൺ നങ്കൂരമെ ഇടുവവോലെ വള്ളമെ കടലിൽ ഉറയ്ക്കെ.
ഒണ്ണാലും നങ്കെ ഒരു തുരുത്തിൽ പോയ് എമ്പട്ടോളെ.”
അതുനാലെ അവറെ ആശമെ അളന്ത് നോയ്ക്കെ; അപ്പെ നൂത്തി ഇരുവത് അടിവോലെ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ; തൊപ്പനൊണ്ണതും അവറെ പിന്നേം അളന്തെ; അന്നേരം തൊണ്ണൂറ് അടിയൊൺ അവറെ കണ്ടെ.