30 നമ്പിയവേരായാനെ നിങ്കളെ നരിയെ ചൊല്ലി ഉടവുറെ വശിയിൽ നടത്തുകേക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുന്തെ ചിലവേരാ എന്തിനെ കാലം വരും.
ചേരയെല്ലാം നങ്കെ ഇടേൽനുൺ പുറപ്പട്ടെ; ഒണ്ണാലും മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയവേരാ നാത്തെ; അവറെ മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയവേരാ ആയതായപ്പെ നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ പിശപ്പനായെ; അവറെ മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ വെളിവാക്കേക്കുചൂട്ടി നങ്കളെ വുട്ടു മണ്ടിയേയെ.
അവറെ ഒരു വരിയം അങ്കേ ഇരുന്ത് തെയ്വമെ കുമിടെ വായ്ങ്കും ശവേൽ വരുമെ മാനടവനുക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തും ഇരുന്തെ; അകനെ അന്തിയോക്കിയാവിൽ വച്ചുതാൻ കരുത്താവെ നമ്പിയവേരാക്ക് കിരിശ്ത്തിയാനി ഒണ്ണെ പേര് കിടച്ചതും.
ഒണ്ണാലും ഏൻ വൊറുക്കിനെ നിക്കോലാവിയരുകാട് നടപ്പെ നീയും വൊറുക്കിനെ ഒണ്ണൊള്ളെ ഒരു നൻമെ നിനക്കൊണ്ട്.
മനിശനായ് വന്തെ ഏശുവെ ഏത്തു ചൊല്ലാത്തെ അനേക വഞ്ചനക്കാറാ ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തിരുക്കിനെ. ഇകത്തവൻ താൻ വഞ്ചകനും എതിർ കിരിശ്ത്തുവും.
ഇം നരിയെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാ രച്ചപ്പടോണും ഒൺ ആശെ ഇരുക്കിനതും ഒണ്ണാ മനശുറപ്പ് നാത്തതുമാനെ ആളുകെ കോളാരാ ചൊല്ലി കുടുക്കി ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്കു അവറളെ അകപ്പടുത്തിനെ.
നിച്ചംകെട്ടെ നിനപ്പ് ഇത്തുക്കെല്ലാം കാരണമാനെ; ഇകത്തവേരാ മനശ് കളങ്കമാനത്; അവറെ ചത്തിയത്തുക്ക് മുതുവെ കാട്ടിയിരുക്കിനെ; എകനേം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ഒണ്ടാക്കാം ഒണ്ണെ നിനവിൽ താൻ അവറെ ചാമിക്കാറൻ ആനത്.
അതുമട്ടുമേയല്ലെ അവറെ മടി പുടിച്ച് കൂരകൂരേക്ക് നടന്ത് മിനക്കെടുകേം വായാടിച്ചികളായ് നിച്ചനാത്തതെ കുരവുട്ടുകിടന്ത് വോറൊള്ളവൻ കാരിയത്തിൽ തലയിട്ടും ചൊൽകേക്ക് കൂടാത്തെ കാരിയങ്കാടെ ചൊല്ലീം നടക്കിനെ.
അപ്പെ നീയല്ലയീ ചിലനാളേക്ക് മില്ലോട് ഒരു കലകമെ ഒണ്ടായ്ക്കി നാലായിരംവേരാളെ കലകക്കാറാളായ്ക്കി മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ മിശ്രേമുകാറൻ.
നരി ചാമിക്കാറായാനെ നീമപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടുമേ, നിങ്കാക്ക് ചരിയാനെ കൊടുമെ; നിങ്കെ ഒരാളെ ചാതീൽ ചേത്തോകേക്കുചൂട്ടി കടലാം കരയാം ചുത്തി നടക്കിനെ; ചേത്തോഞ്ച് അവനെ നിങ്കളക്കാട്ടി നരകത്തുക്ക് ഓയ്ക്കമാക്കിനെ.
അവറെ നരി അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും വഞ്ചനയൊള്ളെ വേലക്കാറാളും കിരിശ്ത്തുവിലെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ഒൺ വേശമിടിനവേരാളും താൻ.