44 നമ്പിക്കവച്ച് വന്തവേരായെല്ലാം മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുകേം അവറാത്തുക്കൊള്ളതെല്ലാം എല്ലാരുക്കും കൂടി ഒള്ളതൊൺ നിനച്ച്,
നമ്പിക്കയാ വന്തവനെല്ലാം ഒരു മനമും ഒരു ഇതയമും ഒള്ളവേരായായിരുന്തെ; തങ്കാക്ക് ഇരുന്തതൊണ്ണും ഉടവനുടവൻ പങ്കൊൺ ആരും ചൊല്ലിയതില്ലെ; എല്ലാം അവറാത്തുക്ക് പൊതുവായിരുന്തെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ഇരക്കം എന്തൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അപ്പുറാണികയായിരുന്തെ നിങ്കളെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരായാക്കേക്കുചൂട്ടി ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമൊള്ളവനാനെ അവൻ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി അപ്പുറാണിയായെ.
അവ്വിടമെ വിലുക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ അത് നിൻ പങ്കുതാനേ? ഇടമെ വിത്തോഞ്ചത്തുക്ക് പുറകോട് അത്തിലെ അണേം നിൻകാൽ താനേ ഇരുന്തത്? പിന്നെ എന്തുക്ക് നീ ഇകത്തെ വേലയെ ചെയ്വായെ? മനിശൻകാലല്ലെ കളവെ ചെയ്യത് തെയ്വത്തുകാക്കുതാൻ നീ കളവെ ചെയ് ഇരുക്കിനത്.”
തനക്ക് ഇരുന്തെ ഇടമെ വിത്ത് കിടച്ചെ അണയെ കുടത്ത് അപ്പോശ്ത്തലരുകാൽ കൊടുത്തെ.
ഇത്തിലെ വിലേൽ ഒരുത്തിനയെ അനന്നിയാശ് എടുത്തു മാത്തിയെ; ഇത് അവൻ പെണ്ണുക്കും തിക്കിനൊണ്ടായെ; പകുതിയെ കുടത്ത് അപ്പോശ്ത്തലരുകാലും വച്ചെ.