22 അരയോപകെ കുമ്പീൽ നുൺ പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “അതേനാവിലവേരാളേ, നിങ്കെ വൻ ചാമിക്കാറാതാൻ ഒൺ ഏൻ കണ്ടിരുക്കിനെ.
തങ്കെ ചാതീലെ കാരിയമാം മാണ്ടുപോയെ ഏശു ഒണ്ണെ അം മനിശൻ ഇപ്പണും ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനെ ഒൺ പവുലോശ് ചൊന്നെ ഒണ്ണെ തരുക്കമല്ലാതെ വോറേ ഒണ്ണാം ചൊല്ലിയതില്ലെ.
കടശീക്ക് എപശോശ് പട്ടണത്തിലെ കാണിക്കാറൻ മാനടവനെ മുച്ചൂടാം ബുറീനെ ഇരുപ്പേക്ക് വിലയ്ക്കാലെ, എപശോശിലവേരാളേ, അരത്തമീശ് തായിലെ കോയിലാം വാനത്തിലിരുന്ത് അടീക്ക് ബൂന്തെ അവെ ചിലയാം കാക്കിനവേരാതാൻ എപശോശ് പട്ടണത്തിലവേരാ ഒൺ ആരുക്ക്നെ ഇം ഉലകത്തിൽ തിക്കിനാത്തത്?
ശീലാശും തിമോത്തിയോശും വരുകേക്കുചൂട്ടി പവുലോശ് അതേനാവിൽ കാത്ത് ഇരുന്തവോളെ പട്ടണത്തിൽ മതെ ചിലകാട് നുറഞ്ചിരുക്കുമതെ കണ്ടെ; ഇത് പവുലോശുക്ക് തിക്കിമുട്ടലായ്ക്കെ.
പവുലോശെ കൊണ്ടേയവേരാ അതേനാവ് വരേക്ക് അവൻ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ; പിന്നെ അവറെ ബെരോവായ്ക്ക് തിരുമ്പി വന്തെ; ശീലാശും തിമോത്തിയോശും വേമാതാൻ ഉടയാകാക്ക് വരട്ടെ ഒൺ അവറകാൽ ചൊല്ലിവുട്ടെ.
പിന്നെ അവറെ അവനെ കൂട്ടിയെടുത്ത് ഊരു കൂട്ടം നടക്കിനെ അരയോപകെ കുമ്പീക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നീ വുളിച്ച് ചൊന്നെ ഇം പുതുവൻ ഉവതേശമെ എങ്കാക്ക് കോപ്പേക്ക് പിരിയമിരുക്കിനെ.”
ചിലവേരാ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ നമ്പിക്കേലായെ; അവറളിൽ അരയോപകെ ഊരു കൂട്ടത്തിലെ ഒരാളാനെ തിയോനിശോശും തമരീശ് ഒണ്ണെ പെൺമ്പുള്ളേം വോറേ ചിലവേരാളും ഒണ്ടായെ.