22 “ഇത് മനിശൻ കുരൾ ഇല്ലെ ഒരു തേവാതി കുരൾ താൻ” ഒൺ അങ്ക് വന്തെ മാനടവൻകാട് വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
ചീവാതീക്ക് അതികാരമെ കൊടുത്തനാലെ അവറെ അം വൻശർപ്പമെ വണയ്ങ്കെ. “ചീവാതീക്ക് തകുന്തെ ആൾ ആര്? അതും മത്തും പോരടിക്കുകേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ ചൊല്ലി ചീവാതിയാം വണയ്ങ്കെ.
ഇം ആളുകെ എപ്പണും കുശുകുശുക്കിനവേരാളും വോറൊള്ളാളുകളെ കുത്തമെ ചൊന്നവേരാളും തൻകൊണ്ടീക്ക് നടക്കിനവേരാളും താൻ. അവറെ ഉടവുറളെചൊല്ലി വീമ്പെ ചൊല്ലുകേം ഉടവുറെ പിരിയത്തുക്ക് വോറെ വേരാളെ കുടക്കിളത്തുക്ക് പെരുമപ്പടുത്തിനവേരാളും താൻ.
ചൊല്ലി കൂട്ടിയനാ കെരോതാ രാശാവ് രാശാക്കൻമാരുകാട് ഇടിനെ ഉടനടയെ ഇട്ട് കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്ത് മാനടവൻകാക്ക് കുരവുട്ടെ.
അവൻ തെയ്വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടാതെ ഇരുന്തനാലെ പെട്ടൊൺ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവനെ അടിച്ചിട്ടെ; അകനെ അവൻ പുശുവരിച്ച് ചത്ത് ഉശിരെ വുട്ടെ.