17 ഇം കണ്ടെ തറുശനത്തിലെ പൊരുൾ എന്തനേത്ത് ഒൺ പത്തിരോശ് നിനവെന്തി ഇരുന്തവോളതാൻ കൊറുനല്ലിയോശ് കടത്തിവുട്ടെ ആളുകെ തോൽകൊല്ലൻ ശീമോൻ കൂരയെ തേടി കൂരകാൽ വന്ത് നുണ്ണത്.
അകനെ അവറെ ചൊല്ലിയവോളെ അത് എപ്പെ നടക്കും എകനെ നടക്കുമൊൺ കെവുനമാ തേടി വന്തെ. ഏശുകിരിശ്ത്തു കായകറുമം അടഞ്ചി ചത്തോഞ്ചിതാൻ ഇകനയൊള്ളെ വലിയെ കാരിയങ്കാട് നടക്കുമൊൺ കിരിശ്ത്തുവിലെ ആത്തുമാവിൽ പലകപ്പാട്ടുകാറാ പാടി ചൊല്ലിയത്.
ഇകത്തെ കാരിയത്തുക്ക് എകനെ തീര്പ്പിടോണും ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ, എരുശലേമുക്ക് പോയ് ഇത്തുക്ക് തീര്പ്പിടിളെ; അത്തുക്ക് നിനക്ക് ചമ്മതമീ? ഒൺ കേട്ടെ.
പകൽ മൂണ് മണി ആയവോളെ അവൻ ഒരു തറുശനമെ കണ്ടെ; അത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ തൂതൻ കൂരയകത്തിൽ തൻകാക്ക് വരിനതെ കുറിപ്പാ കണ്ടെ; അന്നേരമേ “കൊറുനല്ലിയോശേ” ഒൺ തന്നെ വുളിക്കിനതാം കേട്ടെ.
പിന്നെ അവൻ ഓപ്പേല് തോൽകൊല്ലൻ ശീമോൻ കൂരേൽ ചിലനാ ഇരുന്തെ.
തെയ്വ ആലയത്തിലെ വലിയെ പൂയാരികാട്ടുക്കും ആലയത്തിലെ കാവലാളിക തലവനുക്കും ഇതകേട്ടതും അപ്പോശ്ത്തലരുക്ക് എന്തായേയെ ഒൺ നിനച്ച് വെരുണ്ടേയെ.
എല്ലാരും അരണ്ടോൺ തിക്കിമുട്ടലാ ഇതെന്തൊൺ തങ്കവാട്ടിൽ കേട്ടെ.
അവൻ അവറെ കാലെ കശുവി ഓഞ്ചവോളെ മേലങ്കിയെ ഇട്ട് ഉടയാ ഇരുന്താൻ പോയിരുന്ത്, “ഏൻ എന്തെ ചെയ് കാട്ടിയെ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതീ?” ഒൺ അവറകാക്ക് കേട്ടെ.
അനന്നിയാശ് ഒണ്ണെ ശിശിയൻ തെമശ്ക്കോശിൽ ഒണ്ടായെ; തെയ്വം കൊടുത്തെ ഒരു തറുശനമെ അവൻ കണ്ടെ; തറുശനത്തിൽ തെയ്വം അവനെ വുളിക്കിനതെ കേട്ടെ. “കരുത്താവേ, ഏൻ ഇതെ” ഒൺ അവൻ വായകേട്ടെ.