15 അവറെ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ വശിയെ വുട്ടു വീയ് ഒറിഞ്ച് നീതിനാത്തെ വേലെ കൂലിയെ കൊതിച്ചെ ബെയോര് മകനാനെ ബിലയാമിലെ വശീൽ പോയെ.
ഒണ്ണാലും ചുറിയെ ഒരു കുത്തമെ നിന്നചൊല്ലി ചൊൽകേക്കൊണ്ട്; ഇശ്രവേൽ മക്കകാട് ചാവറുക്ക് വച്ചെ തീനെ തിന്നുകേം നിച്ചം കെട്ടതെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ. അകനെ പാപമെ ചെയ്കേക്ക് ഇശ്രവേൽ മാനടവൻകാടെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ ബാലാക്കുക്ക് ഉവതേശമെ കൊടുത്തെ ബിലയാമിലെ ഉവതേശമെ കേട്ട് നടക്കിനവേരാ നിങ്കെ ഇടേൽ ഒണ്ട്.
അമ്മച്ചേ, അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ കറുമം. അവറെ കയീൻ വശീൽ നടക്കുകേം, കൂലിയെ കൊതിച്ച് ഓടി നടന്തെ ബിലയാമിലെ വഞ്ചനേക്ക് ഉടവുറളമേ കൊടുക്കുകേം കോരകുവോലെ പോട്ടിയിട്ട് നാശമായ് പോവുകേം ചെയ്യിനെ.
അവറെ കൊഞ്ചെ നേരത്തിലെ ഉടമ്പ് ചുകത്തുക്കുചൂട്ടി പിശയ്ക്കിനെ. അവറെ നിങ്കളും മത്തും മൊത്തമാ കൂടി വരിനവോളെ അവറെ ഇകനെ വഞ്ചനെ നിനച്ചിരുക്കിനനാലെ അവറെ വെള്ളെ തുണീലെ കറവോലതാൻ. അതുനാലെ അവറെ ചെയ്യെ നാശത്തുക്ക് പകറം അവറാത്തുക്കും നാശം കൂലിയായ് കിടയ്ക്കും.
“പിശാശ് മകനേ, നല്ലെ നല്ലെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം എതിരാളിയേ, നീ എല്ലാ തരത്തിലുമൊള്ളെ പിശാശ് ചുട്ടിത്തനത്തിലും കോളാരിലും നുറഞ്ചിരുക്കിനാളും എപ്പണും കരുത്താവിലെ നീതിയെ മാത്തുകേക്ക് പാടുവെടിനാളും താൻ.
[ഒണ്ണാ അം മനിശൻ ഉടയാ നിച്ചം കെട്ടെ നടപ്പുക്ക് കിടച്ചെ കൂലീക്ക് ഒരു ഇടമെ വായ്ങ്കി അവ്വിടത്തിൽ ബൂന്ത് ചത്തെ; കീമാന്തലയാ ബൂന്തനാലെ വകുറ് പുളന്ത് അവൻ കുടറെല്ലാം പുറത്തുക്ക് തത്തിയെ.
ഇതെ ചരിയാനെ വിലേക്ക് വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടുപ്പനായതേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.