3 കനിവൊള്ളെ തകപ്പനും നങ്കാക്ക് അമതിയെ തരിനവനുമാനെ തെയ്വമും നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണി.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ. എന്തൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ ഇരുന്ത് തെയ്വം ഉശിരേത്തി ഉടയാ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ നങ്കാക്ക് പുതുവൻ പിശപ്പ് തന്തിരുക്കിനതാനേ? അം ആശേൽ താനേ നങ്കെ പിശയ്ക്കിനത്.
മേലോകത്തിലെ നൽവരം മുച്ചൂടും കിരിശ്ത്തുവിൽ തന്ത് നങ്കളെ കൂശാടി വുട്ടിരുക്കിനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനുക്ക് നങ്കെ മകിമെ കൊടുക്കാം.
എല്ലാ മാനടവനും “ഏശു കിരിശ്ത്തുതാൻ കരുത്താവു” ഒൺ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ മകിമേക്കുചൂട്ടി ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യും.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തെയ്വമും മകത്തവാനുമാനെ തകപ്പൻ അവനെ നന്തി തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ അറിവാം വെളിപ്പാടാം തരിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവെ നിങ്കാക്ക് തരട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.
കിരിശ്ത്തു ഉവതേശത്തിൽ നിലെ നില്ലാതെ അതെ മീരി പോനവനിൽ തെയ്വം ഇല്ലെ; ഒണ്ണാ ഉവതേശത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനവനിൽ തകപ്പനും മകനും ഒണ്ട്.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനുക്ക് ഏൻ ചൊന്നത് നരിയില്ലെ ഒൺ തിക്കിനൊള്ളെ; അവനിലെ നാമം എണ്ണെണ്ണേക്കും മകത്തപ്പടട്ടെ.
നിൻ മക്കളിൽ ചിലവേരാ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ കിടച്ചെ കൽപ്പനവോലെ ചത്തിയത്തിൽ നടക്കിനതൊൺ കേട്ട് ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടേനെ.
ഏനും തകപ്പനും ഒരേ ഒൺതാൻ.”
അന്നേരം ഏശു അവേകാൽ, “എന്നെ തൊടുവാനില്ലെ, എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഇതുവരേക്കും തകപ്പൻകാക്ക് തിരുമ്പി പോയതില്ലെ. നീ പോയ് എൻ ഇണങ്കരുകാൽ ‘ഏൻ എൻ തകപ്പനും നിങ്കെ തകപ്പനും എൻ തെയ്വമും നിങ്കെ തെയ്വമുമാനവൻകാക്ക് തിരുമ്പി പോനെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ മനം നൊന്തിരുക്കിനവേരാക്ക് അമതി കൊടുക്കിനെ തെയ്വം തീത്തോശിലെ വരവോടെ എങ്കളെ അമതി അടയെ വച്ചെ.
പുതുവൻ ചേതീലെ ചത്തിയെ വശനത്തിൽ നിങ്കെ മിന്നമേ കേട്ടതും മേലോകത്തിൽ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കാത്തു ഒരുക്കി വച്ചിരുക്കിനെ ഒണ്ണൊള്ളെ ആശനാലെ,