21 അതുനാലെ മനിശെ മാനടവനിൽ പെരുമപ്പടുവാനില്ലെ; എല്ലാം നിങ്കാക്ക് ഒള്ളതാൻ.
ഉടയാ ഒരേയൊരു മകനെ നങ്കെ മകിമെ ഒള്ളെ പിശപ്പുക്കുചൂട്ടി തന്തനാലെ, നങ്കെ പിശപ്പുക്ക് തേവയാനതെല്ലാം അവൻ ഉറപ്പായും തരുവിളെ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, എന്നാം അപ്പല്ലോശാം പേരേത്തി ഏൻ ചൊല്ലിയത് നിങ്കെ പടിയ്ക്കിളത്തുക്കുതാൻ. “ചട്ടങ്കാടെ നിച്ചമാ പാലിക്കോണും” ഒണ്ണതെ നിനച്ചോനിൻ; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കളിൽ ഒരാളും ഇനിയൊരാളക്കാട്ടി വലിയവൻ ഒൺ നിനയാത്ത്.
തെയ്വം എന്തുക്കുചൂട്ടി തങ്കളെ ഉടയാ ചുത്തമാനവേരാളായ് വുളിച്ചെ ഒൺ ഉറപ്പൊള്ളവേരാക്ക്, അവറെ പിശപ്പിൽ നടക്കിനതെല്ലാം അവറെ നൽമേക്കുചൂട്ടി തെയ്വം നടത്തിനെ.
വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഇത് അവകാശമായ് കിടയ്ക്കും; ഏൻ അവനുക്ക് തെയ്വമും അവൻ എനക്ക് മകനുമായിരുക്കും.
തെയ്വം അബുറാകാമെ നീതിമാനായ് കണക്കായ്ക്കത് അവനുക്ക് നായപുറമാണമെ കിടച്ചതുനാലെ നാത്തെ. ഒണ്ണാ നീയും നിൻ മക്കെ മറുങ്കണ്ണീം ഉലകമെ അവകാശമാക്കും ഒണ്ണൊള്ളെ വാക്കെ അവൻ നമ്പിയനാലതാൻ.
എങ്കെ എങ്കളെ ചൊല്ലിയേ വുളിച്ച് ചൊന്നതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തു കരുത്താവു ഒൺതാൻ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്; ഏശുവുനാലെ എങ്കെ നിങ്കെ ഏവലാളികയാനെ.
ഇതെല്ലാം നിങ്കെ നൽമേക്കും കനേമാളുകേക്ക് ഇരക്കം കിടയ്ക്കിളത്തുക്കും അകനെ തെയ്വ മകത്തത്തുക്കുചൂട്ടി അവറളിൽ നുൺ നണ്ണി നുറഞ്ച് കവീകേക്കും ഇടയാകും.
എങ്കെ കവലപ്പടിനവേരാ ഒണ്ണാലും എപ്പണും പിരിയമടേനെ; എങ്കെ അപ്പുറാണികെ ഒണ്ണാലും കനേംവേരാളെ ചൊത്തൊള്ളവേരായാക്കിനെ; ഒണ്ണും നാത്തവനൊണ്ണാലും കിരിശ്ത്തുവിൽ എല്ലാം എങ്കാക്ക് ഒള്ളെ.