20 केंजाट! नना मीवा दारावंडटगा निच केयलाह आतन. बोर बोर नावा लेङतुन केंजिसि अग़दुन तेग़यनुर, ओरगा निटम ओळियकन, ओसो ओरा संगे नना उदिसि, माट ऐंगेन तिनदकोम, उनडकोम.
पया अद देवतुल नाक इता, “इद्रम रासा: गोरेपिलाता मर्म-कुळ्पतुह्क केयतोरु, ओर देय्वातोरु,” इनजोर इता. ओसो, “इव पोल्लोङ देवुळताङ सेतेम पोल्लोङ आंदुङ,” इनजोर इता.
इद्रमलेह्का मीट वने इव पोल्लोङ आयनदिन ऊळकिर अस्के, सामि गट्नेन एवतप लेह्कान इनजोर पुन्ह्टु.
मति ‘नयेनाह्क गाटो अटा, जगा केग़्स नना तिनाह्जोम, नाक वांटिस ईम. ताना पया निमा तिन’ इनजोर इनदनोग़.
ओनेनाह्के राका केवाल अग़दुन तेग़यिह्तोग़. ओनाय आल्कातुन गोरेङ केंजिह्ताङ. ओग़ तनाङ गोरेनु उंद-उंदता पेदिर पोस केयिह्तोग़, केयिसि अविन पलत पेहच ओस्तोग़.
मावोरिर, ओर्विह्क-ओर्वोग़ मुयोग़ आसोर मनमाटु. अद्रम आतिर इतेके, मीवा पोग़ोन कसुर उदग़ा. ऊळाट! नेयम केवाल येसुसामि अग़दगान एवयलाह आतोग़.