10 ओसो अद नाक इता, “इद पुस्तकताङ पोल्लोङ करल आयनद कगो एरे एवता. अदिनेनाह्क इद पुस्तकताङ पोल्लोन मकिह कीस तासमा.
इव पोल्लोङ करल आयनद कगो एवयलाह आता. अदिनेनाह्क इव पोल्लोन, विस्वसिरा मुल केंजनाह, जोरते अर्ववाल मन्कल देय्वातोग़! अहे अर्वनदिन केंजिसि, इगा रासतव पोल्लोङ वेहतप ताकवालोर मन्कलोर वने देय्वातोरु.
इंजेके इद दुनियाताङ आक्रि दियाङ गट्नेन एवताङ. इद पोल्लोतुन सीता कीसि, मीट पार्तना कीयनस्के, उसरते मनदना इन्जि, अक्र्ने मन्ह्टु.
केंज वातस्के, नना योहननन अव पोल्लोन रासलाह बोटटन. अचोटेने देवुळदीपताहि, उंद लेङ इद्रम इता: “गुळ्न्जिह्पा वेहतव पोल्लोन रासमा, अविस्किन मकिह कीस तासा,” इनजोर इता.
बेद नना मीक ईकळते वेहतह्नन, अदिन मीटु वेह्चते लोकुरा मुनेह पिङम-पङम वेहाटु. ओसो बेव नना मीवा केवदे वेहतह्नन, अविनु लोता पोग़ोन निचि, पोकुर कीम्ह्टु.
इंजेक ईकळ मारलाह आसि, वियतलाह आता. अदिनेनाह्क माट ईकळता लेह्काडाङ लाग्वाङ कबस्किन पोहचि, देवुळता वेह्चते ताकसोरे, ईकळतुन आरे कीयलाह तयर आयिङ.
इव विस्वसिरा मुडोरेनाह्क पोल्लोङ आंदुङ. इविस्किन मीक वेहतलाहि नना येसुनन, नावा देवतुलतुन लोहतन. नना दाविद राजाना कूळतोनन आंदन. नना दींचनद विय उकालेह्काडोनन आंदन,’ (इन्जि येसु इन्ह्तोग़,)” इनजोर देवतुल नाक इता.
पया नना ऊळतन अस्के, राजकुर्सतगा उदतदिना (इतेके देवुळता) तिनळ कयदगा ऊर्हतद तोला सीटि मता. अद तोला सीटटा लोप्पा ओसो पलते, पोल्लोङ रासिस मताङ. अद सीटटुन बोग़े लेहता पग़वाह, सीटटगा एळुङ जागाने वटे मेतिस मता.
इद्रम बेदाय रीतते, बोग़े मन्कनाङ पोल्लोने मीट लेसमाटु. मुने सबेटोर मन्कलोर देवुळता पोल्लोतुन केंजोम इनजोर, विरुद कीयनद कालम वायग़ा. पया देवुळताङ अडोन पास्कवाल मन्कल दिसनोग़. (ओना लाग्वा बुदि, ओन पूरा बूळेम आयनेकेन ओसीयग़ा.) ताना पयाये सामि वायनद दिया वायग़ा.
इव पोल्लोन वेहवाल येसु इन्ह्तोग़, “इंगो! नना जल्दि वायकन,” इन्ह्तोग़. आमेन! ए येसुसामि वय!
माट मुने किर्स्तुन विस्वस कीयलाह आतल अस्के, देवुळि माक इद ईकळता दुनियाताहि पिसिह कीयनद कगो बेस्के एवयग़ा इनजोर, अग़ ऊळिंदल. इंजेके अद कगो एरे एवता. अदिह्क मीट मीवा निद्रताहि तेदिसि, उसर आम्ह्टु. नना वेहतप लेह्का ताकाटु.
अद लेङ नाक इद्रम इता: “निमा ऊळनविन पुस्तकतगा रासिसि, एळुङ सहर्कना विस्वसिरा मुडुह्क लोहचीम: इतेके इपिसुस सहर, सुमुरना सहर, पिरगमुन सहर, तुवातिरा सहर, सरदिस सहर, पिलदिलपिया सहर, ओसो लोदिकिया सहर, इव सहर्कु,” इनजोर इता.
(येसुसामि इन्ह्तोग़,) ‘ऊळाट! नना जल्दि वायकन! इद पुस्तकतगा पया आयनव पोल्लोङ रासिस मन्ह्ताङ. अविस्किन केंजिसि, अहलेह्का ताकवालोर मन्कलोर देय्वातोरु,’ (इनजोर येसु किर्स्तु नाक कबुर वेहतलाह लोहतोग़,)” इन्जि देवतुल इता.
मति अद इता, “नाक दंडुम अरमा! नीवा लेह्कान, नीवा ऐंगेटोर देवुळता कबुरतोरा लेह्कान, इद पुस्तकताङ पोल्लोङ वेहतप ताकवालोरा लेह्कान, नना वने देवुळतुन माळवानन आंदन. अदिनेनाह्क (नाक आयो; मति) देवुळतुने दंडुम अर्म,” इनजोर इता.
इद पुस्तकतगा इंजेटाङ ओसो वायनद कालमताङ पोल्लोङ मन्ह्ताङ. इव पोल्लोन केंजवालोर सबेटोर मन्कलोरिन, नना योहननन वेहतलाह आतन: बोग़ाय इगा रासतव पोल्लोनगा, ओसो उचुक पोल्लोङ काल्ह्पतोग़ इतेके, इद पुस्तकतगा रासतव गोसाङ, ओनगा देवुळि अर्हतग़ा.