18 निचि अद सहर कर्वनद उंडुलतुन ऊळनुर, ऊळिसि “इचोटा बेरा सहरता लेह्का बेद सहर मन्ह्ता!” इनजोर केयनुर.
इद रकसता लेह्का बेरा बेदे इले, ताना संगे लळेम आया पग़वाल बोग़े इलेग़ इन्जि, रकसतुन वने मोळ्कतोर. पया मासुंडि तना अदिकरतुन रकसतुह्क ईताह्कु, लोकुर मासुंडतुन वने मोळ्कतोर.
ओर रकसतुन ओसो ताना बोमातुन मोळ्कतोर, ताना पेदिरता सीना तासतोर. अदिनेनाह्क ओर नग़्का पिळ्विळ पियल-पोळ्द आरमलेवा, तिपल आसोर मनदनुर. ओरिन तिपल कीयनद किसु बेस्केन पिवो आयग़ा.
बूमि गल्जतस्के, बेरा बेबिलोन सहर मूंड तुक्ळेङ आता. दुस्राङ देसेह्कनाङ सहर्क वने पूरा बूळेम आताङ. देवुळि तना पूरा मळ्गनद ओङतुन, बेबिलोन सहरता पोग़ोन अर्हचीयलाह सीता कीता.
“अलो! निमा बेरा सहरतिन! राजालोर केग़यनव पका दाराताङ गेंदेङ उहचि, बंगर्क, मिळ्स्कनव बंडाङ ओसो मोतिङ केग़तद, रानिना लेह्का मतिन.