17 पया एळुङ मल्काता देवतुलि, तना कस्लातुन मोयुदगा वळता. वळतस्के, रावुळतग्डा देवुळता राजकुर्सताहि, उंद लेङ जोरते इद्रम पेसता: “इंजेके मारता!” इनजोर इता.
ओसोवने इता, “सबे पोल्लोङ इंजेके करल आताङ. सबेटविना मोदुल वने ननाये. सबेटविना कोड वने ननाये. सबेटविन सुरु केवानन वने ननाये, सबेटविन मारिह केवानन वने ननाये. एग़ उनडा वसतोरिह्क पुनेमते एग़ ईकन. अद एग़ु पिसमुळ ईयनद एताङ कनिर्कनाहि पेसिह्ता.
अस्के येसु तानु ऊतिसि, “नना नावा कबळतुन कतम मारिह कीतन!” इनजोर इतोग़. अह इतस्के, इळ्न तला वग़्हचि, ओग़ हातोग़.
देवुळतुन पुनवोर ताकिह्तोर, अदे अग़दे मीट मुने ताकिंदिर. पोग़ोन वळ्दे मनदनव देयह्कना मुक्याल बह ताकिह कींदु, अद्रमलेह्काने ताकिंदिर. इंजेक वने देवुळताङ पोल्लोङ केंजवोरिन, अवे देयह्कना मुक्याल ताकिह कीस्ता.
पया उंद लेङु मंदिरतग्डाहि, जोरते एळुङ देवतुल्किन इद्रम वेहतनद नना केंजतन: “अन्ह्ट! एळुङ कस्लानगा मनदनद, देवुळता ओङतुन बूमतगा वळ्सीम्ह्ट” इनजोर इता.
अस्के ओसो उंद देवतुलि, देवुळदीपतग्डा मंदिरतग्डाहि पेसता. तानगा वने ओळतद एटळ मता.
अस्के उंद देवतुलि मंदिरतग्डाहि पेसता, पेसिसि मोयुदगा उदिस मतोन जोरते इद्रम इता: “बूमतग्डा पंटा अयता. पंटा कोयनद वेला एवता. अदिनेनाह्क नीवा एटळ पोस कोय्म,” इता.
इतस्के अचोटेने देवुळदीपतगा मनदनद मंदिरता अग़ि पङ्ने आता. आतस्के, अगा देवुळि मन्कलोरिह्क करल कीस मतद पोल्लोतुन, तासिस मतद संदुकतुन नना ऊळतन. अस्के पका मिळ्स्कता, नेकता, गुळ्न्जता, बूम गल्जता, ओसो पकाय आदुर्क अरताङ.
पया एळुङ मल्काता देवतुलि अकुम ऊरता. अस्के देवुळदीपतगा वेल्लाङे लेङिङ जोरते पेसताङ. अव इद्रम इताङ, “दुनियाता राजेम पूरा मावा देवुळता, ओसो अद आचतोग़ पिसिह केवाल राजाना आता. इंजेके अद अमेसा-अमेसातुह्क राजेम ताकिह कीस्ता,” इनजोर इताङ.