27 मति येसु ओना कयदुन पोसि तेहच निल्पिह कीतोग़. अस्के ओग़ पेकाल नितोग़.
इन्जि कूटाना तिनळ कयदुन पोस तेहतोग़. अस्केन ओनाङ काल्किह्क, मेसबुटिह्क लाव वाता.
पया येसु तानगा अन्जि, ताना कयदुन पोस तेहतोग़, तेहतस्केन ताना दंड रेगता. पया अद ओरिह्क जावा-एग़ कीसीता.
पया पत्रु ताना कयदुन पोस तान निल्पिह कीतोग़, कीसि रांडे आस्किनु, दुस्रोर विस्वसिरिन केयिसि, तबिताल इंजेक जीवा अर्सि निता इन्जि तोहतोग़.
इतस्के येसु ओग़ तोववोना कयदुन पोसि, लोह्क लेवगा ओतोग़. ओसि ओनाङ कोंडानगा उस्किसि, ओना पोग़ोन कय तासतोग़. तासिसि “बातालाय दिसिह्ताया?” इनजोर ताल्ह्कतोग़.
अन्जि हाता पिलाता कयदुन पोसि, तमा पोल्लोते, “तलीता कूमि” (इतेके “अले पिला! नना नीक इह्नन, तेदा!” इनजोर अर्तम आस्ता) इतोग़.
इतस्के येसुह्क मान वसता. अदिनेनाह्क पया “अह इतेक अले, नावा विचर मन्ह्ताये! निमा बेस आम,” इनजोर इतोग़. इनदह्पा, (यहुदिरा मोळतोन इटवद नोमळता अडोतुन नोमवा,) येसु कय आहच ओन बोयतोग़.
अगा वाता मुडुन ओग़ पलत पेहतस्के, पिला मता जागातगा येसु नेङतोग़, नेङिसि ताना कयदुन पोयतोग़, अस्के अद हाता पिला जीवा अरता.
ईतस्के देयम केयिसि, ओग़ पेकान पका तेल्हचि पेसता. पेसतस्के पेकाल डोलतप लेह्का आतोग़, वेल्लाटोर लोकुर डोलतोग़ इंदुर.
पया येसु तनाङ कग़यवालोरा संगे तमा मनदनद जागातगा वातोग़, वातस्के बोरे लेवस्के कग़यवालोर येसुनगा वासि ताल्ह्कतोर, “माट अद देयमतुन बह पूंड पग़वोम गूरु?” इतोर.
पया सीपय्कना मुक्याल ओग़ पेकाना कयदुन पोसि, बोरे इलवा जागातगा ओसि, “बाताल पोल्लो मन्ह्ता अले, वेहा?” इनजोर ताल्ह्कतोग़.