22 इद देयम वेना जीवा तिनदलाह, बेस्के किसतगा, बेस्के एतगा अर्हचीस्ता. मति निमा बेदाय कीया पग़तेके, माक जीवा लोपिसि, मावा पोग़ोन दया कीम,” इनजोर इतोग़.
अद आंचान ऊळिसि, येसुसामिह्क पका मान वसता. अदिनेनाह्क तानु, “निमा अळमा बायि!” इनजोर इतोग़.
मति येसु ओन तना संगे वायलाह एवोग़, मति इद्रम इतोग़ इतेके, “आयो, निमा नीवा लोन अन्जि, देवुळि नीवा पोग़ोन दया कीसि, नियेनाह्क बेद्रमता कबळ कीता, तान मियग्डोरिन वेहा,” इनजोर इतोग़.
येसुह्क ओरा मान वसताह्कु, ओग़ ओराङ कोंडान बोयतोग़. ओग़ बोयताहे, ओर तोप्नेन तोवतोर. पया ओर येसुना संगे वातोर.
तोप्नेन पया येसु ओन पोयतोग़. पोसि “बह रा, निमा विस्वसलेवपु! नना नीक पिसिह कीकन इन्जि निमा नमविना?” इन्जि येसु ओन इतोग़.
ओग़ पया लोन ओळियतस्के, ओर गुडिर ओनगा वातोर. अस्के येसु ओरिन इतोग़, “नना मीक सव्रे कीया पग़यकन, इद्रमि मीवा विस्वस मन्ह्ताया?” इन्जि ताल्ह्कतोग़. अस्के “इंगो गूरु,” इनजोर येसुन इतोर.
अस्के ओर्वोग़ मोंडरोगमतोग़ येसुनगा वातोग़. (अद्रमतोरिन यहुदिर कळ्वोग़तासिंदुर.) ओग़ येसुनगा वासि, “बाबा, नीवा विचर मतेके, नाक सव्रे कीसि, नावा कळ्वोग़तुन तेंड पग़यकिन,” इनजोर येसुन मिंडाङ कोटिसि इतोग़.
येसु पेकाना तपेन ताल्ह्कतोग़, “वेग़ बेस्केडाह इद्रम आस्तोग़?” इतोग़. इतस्के पेकाना तपे इतोग़, “उड्लस्केडाहिये पोयता गूरु.
येसु ओन इतोग़, “‘निमा बेदाय कीया पग़तेके कीम’ इनजोर बाराह्क इह्निन? देवुळतुन विस्वस केवाल मन्कह्क, सबे आया पग़यह्ता,” इतोग़.