17 अस्के मुडाहि ओर्वोग़ मन्कल इद्रम इतोग़, “गूरु! निमा नावा मग़िन सव्रे कीकिन इनजोर, नना नियगा ओन ततन. ओन देयम पोयता, अदिह्क ओग़ वळ्ह्क पुनोग़.
पया ओर्वोग़ मन्कन देयम पोस मता, अदिनेनाह्क ओग़ मन्कल वळ्ह्क पुनवा मूकाल आस मतोग़. पया येसु अद देयमतुन ओनग्डाहि पेसिह कीतोग़. अस्के ओग़ मूकाल वळ्ह्क बोटटोग़. इदिन ऊळिसि, अगा मता मुलु पका बामतोर.
पया लोकुर वित वासि, अगा जमा आयनदिन येसु ऊळतोग़. ऊळिसि “एय वेग़ पेकान एव्डाल, मूकाल कीतद देयमतिन, नना नीक उकुम ईय्ह्नन, वेग़ पेकानाहि पेसिस अन. ओसो वेनगा बेस्केन मल्स वामा,” इनजोर दगा ईतोग़.
येसु यहुदा पटटाहि गालिल पटटे वातोग़ इनजोरे, ओग़ साय्बाह्क कबुर दोर्कता. दोर्कताह्कु, ओग़ येसुन कलियलाह काना नाटे अतोग़. येसुन कालगडेम अर्सि इतोग़, “दादा, नावा मग़ि गय्क इतेक हायनोग़, ओन सव्रे कीसीकिन, दय!” इनजोर इतोग़.
अस्के लोकुरा नडुम ओर्वोग़ मन्कल पका जोरते केयिसि इतोग़, “गूरु! नना नीवाङ काल्क अरयह्नन, जीवा लोपिस नावा मग़नेके ऊळा, वेग़ नावा वग़ोग़े मग़ि आंदोग़.
उंद दिया तमाङ पिलाङ-पेकोरा पोग़ोन कय तासिसि, ओरिह्क बर्कत ईयेग़ इनजोर, लोकुर तमाङ बाला पेकोरिन येसुनगा तचोर मतोर. मति (इके येसुना एरे पेकोरिन तमाट इनजोर,) कग़यवालोर ओराङ तलिस्क-तपेरिन तेर्हतोर.
अर्सि इद्रम इतोग़, “नावा उड्ला मयाळि डोललाह आता गूरु! अद सव्रेम आसि पिसि इनजोर, निमा वासि ताना पोग़ोन कय तासा,” इनजोर येसुन अर्जि कीतोग़.
अस्के पया देयह्क पोयताह्कु, मूकाल-गुडि आता मन्कनु, लोकुर येसुनके ततोर. ततस्के येसु ओन सव्रे कीसीतोग़, अस्के ओग़ मन्कल वळ्ह्क बोटटोग़, अहे तोवया बोटटोग़.
पया अग्डाहि येसु तनाङ कग़यवालोरा संगे पेसिस अनजोर मनेके ऊळाट, मूका देयम पोयतोन ओर्विनु, लोकुर येसुनके ततोर.
पया येसु तनाङ कग़यवालोरिन ताल्ह्कतोग़, “ओरा संगे मीट बेदिनेनाह्क गिटोगटो आतिर?” इनजोर ताल्ह्कतोग़.
अद ओन पोयतेक अचोन नेल उकिह्ता. अस्के ओना तोडटुह्क बोमुल पेसिह्ता, पल्क वने कोग़्किह्तोग़ ओसो मेग़्किह्तोग़. इद देयमतुन पेहतलाह, नीवाङ कग़यवालोरिन वेहतन, मति ओरा संगे आया पग़वो,” इनजोर वेहतोग़.