2 “वेर नयगान मन्जि, नेटुह्क मूंड दियाङ आतोर, वेरगा तिनदलाह बातय इले. अदिह्क नाक वेरा मान वसिह्ता.
अग्डोर लोकुरिन येसु ऊळतोग़ इतेके, कोपाललेववु गोरेनलेह्का ओरु गळबळते लेसतप, आरेम आतप मतोर. तेन ऊळिसि ओन्कु ओरा मान वसता.
पेर्माल तनाय कमजोर मनाह्कु, पुनवालेवा गल्ति केवालोरा संगे, ओग़ कुलुल बुदते ताक पग़यह्तोग़.
कीसि ओग़ पेकाल अग्डाहि तपेनके दायलाह पेसतोग़. पया लोता एरे एवनेके, तपे ओन ऊळतोग़. ओन ऊळिसि, तपेह्क पका मान वसता. पया तपे वितिस, ओन गळ्म ओग़्ङिस लोंडटोग़.
अद आंचान ऊळिसि, येसुसामिह्क पका मान वसता. अदिनेनाह्क तानु, “निमा अळमा बायि!” इनजोर इतोग़.
इद देयम वेना जीवा तिनदलाह, बेस्के किसतगा, बेस्के एतगा अर्हचीस्ता. मति निमा बेदाय कीया पग़तेके, माक जीवा लोपिसि, मावा पोग़ोन दया कीम,” इनजोर इतोग़.
अस्के येसु ओसो ओनाङ कग़यवालोर वने एवतोर. एव्सि येसु ओडाताह रेगिसि, अगा वेल्लाय मुल जमा आतदिन ऊळतोग़. ओरु कोपाललेववु गोरेनलेह्का मतोर, तेन ऊळिसि येसुह्क ओरा मान वसता. पया येसु ओरिन वेल्लाङे पोल्लोङ काग़्हता बोटटोग़.
मति येसु ओन तना संगे वायलाह एवोग़, मति इद्रम इतोग़ इतेके, “आयो, निमा नीवा लोन अन्जि, देवुळि नीवा पोग़ोन दया कीसि, नियेनाह्क बेद्रमता कबळ कीता, तान मियग्डोरिन वेहा,” इनजोर इतोग़.
इतस्के येसुह्क मान वसता. अदिनेनाह्क पया “अह इतेक अले, नावा विचर मन्ह्ताये! निमा बेस आम,” इनजोर इतोग़. इनदह्पा, (यहुदिरा मोळतोन इटवद नोमळता अडोतुन नोमवा,) येसु कय आहच ओन बोयतोग़.
येसुह्क ओरा मान वसताह्कु, ओग़ ओराङ कोंडान बोयतोग़. ओग़ बोयताहे, ओर तोप्नेन तोवतोर. पया ओर येसुना संगे वातोर.
पया येसु ओडाताहि पेसिस ऊळतोग़ अस्के, वेल्लाय मुल नावा अग़ ऊळिह्तोर इन्ज पुतोग़. ओरिन ऊळिसि, वेन्कु ओरा मान वसता, अस्के ओर ततोर रोगमतोरिनु वेग़ सव्रे कीतोग़.
अदिनेनाह्क ओग़ सबे पोल्लोनगा, तनाङ तमोर-एलास्कना लेह्कान आयनद गर्ज मता. इद्रमलेह्का ओग़ देवुळता सेवाते, दया केवाल बर्वसलायकतोग़ पेर्माल आसि, मन्कलोरा पापमतेनाह्कु, तनाय जीवाता मोक ईतोग़.
पया ओर ओडाते उदिस, बोरे लेवद जागातगा तमाय आरम कीयलाह अतोर.
वेरग्डाह बोर बोर वेल्ला जेकनाहि वातोर मन्ह्तोर. नना वेरिन अहे तमाङ लोह्कने लोहतेके, वेर अग़दे अनेके, कग़्विह्क ऊंगेङ-वेळ्केङ आयनुर,” इनजोर इतोग़.