35 पया येसु अद्रम इताहे, ओग़ मन्कनाङ केव्क पङ्ने आताङ, ओसो ओना वेंजेग़ वने बेस आता, ओग़ पया पङ्ने वळ्ह्क बोटटोग़.
इताहे ओग़ मन्कल तेदतोग़, तेदिसि तना कटुलतुन पोस, सबेटोरा मुनेहतुह्क पेसिस अतोग़. इदिन ऊळिसि अगा जमा आतोर लोकुर पका बामतोर. बामिसि देवुळतुन जोहर कीसोरे, “माट इद्रमता कबळ बेस्केन ऊळवल अयो!” इनजोर इतोर.
नाक देवुळ ईतद लावते गुडिर तोवयलाह आतोर, कूटालोर ताकलाह आतोर, मोंडरोगमतोर सव्रेम आस्तोर, एव्डालोर वेनदलाह आतोर, हातोर बार तेग़्किह्तोर, गरिबतोरिह्क बेसता कबुर केंजलाह दोर्किह्ता.
अह कीसि पोग़ोन ऊळिसि अंजिस नेस्कतोग़, नेस्किसि ओग़ मन्कन तमा पोल्लोते “इप्पता!” इतोग़. (इप्पता इतेके “पङ्ने आम” इद्रम अर्तम आस्ता.)
अगा मतोरिन इद पोल्लोतुन बोरिह्के वेहमाट इनजोर, येसु ओरिन उकुम ईतोग़. मति ओग़ बेचोन वेहमाट इनजोर वेहतोग़, अचोन ओर मन्कलोर अद पोल्लोतुन पोकुर कीया बोटटोर.