24 बेदाय राजेमते तमाय नडुमि कोंटेङ पुटटेके, अद राजेम निच मनो.
ए बाबा, बेद्रम निमा, नना, ऐंगे जोळेम आस मह्नल, अहे ओर सबेटोर उंद आसि मयगा जोळेम आस मनिर. अस्के निमा नाक लोहतिन इनजोरे, दुनियातोर पुनदनुर.
परुसिराङ पोटाताङ विचर्क पुन्जि, येसु ओरिन इतोग़, “बेदाय राजेमते तमाय नडुमि कोंटेङ पुटटेके, अद राजेम लेङिह्ता. अहे लोतगाय, नाटेनगाय कोंटेङ पुटटेके, अव वने निलोङ.
अदिह्क येसु ओरिन तनगा केयिसि, पुन्पिह कीयनव पीटोने इद्रम वेहतोग़, “देयह्कना मुक्याल बाराह्क तनाङ देयह्किन पेसिह कीयग़ा?
अहे बेदाय लोतगा कोंटेङ पुटटेके, अद लोन निच मनो.