44 येसुन पोस एवाल ओरिह्क इद सीना वेहच मतोग़, “नना बोन जोहर कीस लोंडकन, ओग़े आंदोग़, ओने पोसि उसरते ओम्ह्टु.”
इचानाह नना वेहचोर वातन, ओर्वोग़ राससोर अतोग़. इंजेके नना पोलुनन, नावाय कयदे मीक जय येसु इनजोर, रासलाह आतन. नना इद्रमे सबे सीटिनगा, ननाय रास वेहतन इनजोर, मारिह कीय्ह्नन.
अह कीनेके, बेदे पोल्लोतेनाह्कु मीट मीवा विरुदतोरिन ऊळिसि रेयमाटु. मीट रेयवालेवा मतेके, देवुळ मीक पिसिह कीयग़ा, मति ओरिन निटमे बूळे कीयग़ा इनजोर, अदे पोल्लो ओरिह्क सीना मन्ह्ता. इद सीना देवुळतग्डाहिये वाता.
ईतस्के ओरिन पका नल्हतोर, नल्हचि जेलते वाटिसीतोर. पया वेरिन बेस दोहच राका कीमु इनजोर, जेलता दरोगान उकुम ईतोर.
तेदाट, माट ओरिन कलियलाह दाकल! नाक पोस एवाल इगा एरेन एवतोग़,” इतोग़.
इव पोल्लोङ येसु वेहचोरेन मतोग़, अचोटेन यहुदाल (बळयिर बारा मुडग्डाहि ओर्वोग़ मन्ज तेला), पेर्मालोर, सास्त्रमगूरुर, यहुदिराङ पेदल्कु लोहता मुडुन पोसि वातोग़. ओरु तल्वर्क, गूटेङ-बळ्गाङ पोस मतोर.
पया यहुदाल अगा वाताहे, येसुनगा अन्जि इतोग़, “ए गूरु!” इन्जि ओन गोत ओग़्ङिस लोंडटोग़.