11 ओर इदिन केंजिसि गिर्दा आतोर. आसि “इद कबळतेनाह्क माट नीक कोताङ ईकोम,” इनजोर पोल्लो विळ्सतोर. अदिनेनाह्क पया येसुन पोस ईयलाहि, यहुदाल अग़ ऊळसोर मंदोग़.
वेरिह्क गोसा आयि! वेरु, (तना तमिन हव्कतोग़) काय्नुना अग़दे ताकवालोरु. बलामि इनवाल कोतानेनाह्क पापम कीतोग़, वेर वने ओना लेह्कान कीयलाह कंद्रेम आस्तोर. कोराल इनवाना लेह्का, वेर वने देवुळतुन विरुद कीताह्कु, कोरान बूळे कीतप लेह्का, वेरिन वने देवुळि बूळे कीयग़ा.
अन्जि इतोग़, “नना येसुन मीवा कयदे पोसीतन इतेके, नाक मीटु बाताङ ईकिर?” अस्के ओरु ओन्क डेडा वीसा वेंडटाङ कल्दर बंडिङ लेकिस ईतोर.
ताना पया बार आता? यहुदा इस्केर्योत इनवाल, वेग़ ओर बारा बळयिरग्डाहि ओर्वोग़ मन्ज तेला, पेर्मालोरगा अतोग़.
ताना पया बार आता इतेके, यहुदा इस्केर्योत इनवाल, बारा बळयिरग्डाहि ओर्वोग़ मन्जि, पेर्मालोरगा अतोग़. अन्जि येसुनु मीवा कयदे पोसीकन इन्जि ओरिन वेहतोग़.
पया ओय्पिह केवद पिंडटाङ आरिङ तिनदनद पंडुमता मुनेता दिया, यहुदिर आवना पंडुमता गोरेपिलाता मोक ईंदुर. पया कग़यवालोर येसुनगा वासि ताल्ह्कतोर, “गूरु, इद आवना पंडुमता कुळ्पि, माट बेगा तयर कीकोम? बेगा नीक तिनदलाह विचर वायग़ा?” इनजोर ताल्ह्कतोर.
पया बारा बळयिरग्डाहि ओर्वोग़ यहुदा इस्केर्योत इनवानु, देयह्कना मुक्याल आव्रे कीता.