30 अले वेहाट, योहनिह्क लोकुरिन देवुळता पेदिरते एग़ मीहतलाह बह देवुळ अदिकर ईताया, बार मन्कलोर ईतोरा?” इनजोर ताल्ह्कतोग़.
मति नना मीक वेहतह्नन, एलियाल इतेके वातोग़े, तेला मति सास्त्रमतगा ओना लोप्पा रासतप लेह्कान, तम्क बह विचर वाता, अहे लोकुर ओनु तिपल कीतोर,” इनजोर इतोग़.
येसु ओरिन इतोग़, “नना वने उंद पोल्लो मीक ताल्ह्किह्नन. मीट अदिन वेहतेके, नना वने बेद अदिकरते कीय्ह्नन, अदिन वेहतकन.
अस्के ओर तमतमाये इह वळ्ह्किंदुर, “माट देवुळ ईता इतेके, वेग़ इनदनोग़, ‘अह इतेके मीट योहनिन बाराह्क नमविर?’ इनदनोग़.
अदिह्क इंजेक वने, नना मीकु वेहतलाह आतन. मीट पोयतोरिन बाताले केमाटु, ओरिन विळ्सिस ईम्ह्टु. वेराङ विचर्क, वेराङ कबस्क, मन्कना बुदताङ मतेके, तमाय मायनुङ.