24 “बोर नावाङ इव पोल्लोन केंजिसि अहे ताकिह्तोर, ओरु पर्पा जागाते लोन तेहतोग़ु, बेसता तेल्वतोग़ मन्कनलेह्का आस्तोर.
इव गोटिङ मीक तेळियिह्ताङ निटमे, इविन सीता कीसि ताकतेके, मीट देय्वातोरिर.
इतस्के येसु इतोग़, “आयो, देवुळता पोल्लोतुन केंजिसि, अद्रम ताकवालोरे बेरा देय्वातोर आंदुर,” इतोग़.
माट देवुळता उकुमतुन केंजिस अद्रम ताकतेकेने, तान माट बेस पुह्नल इन्जि, मावा जीवातगा एर्का आस्ता.
“मीट नाक जीवा कीतेके, नावा पोल्लोतुन माळकिर.
मीक नना बेद-बेद वेहतह्नन, अदिन मीट कीतेके, मीट नावाङ गोततोरिर आयकिर.
बोर नावा देवुळदीपतोग़ बाबाल वेहतपु ताकिह्तोर, ओरे नावा दादाललेह्का, तमोग़लेह्का, एलाळलेह्का, अकाललेह्का, तलोग़लेह्का एरेटोर आंदुर,” इनजोर येसु इतोग़.
तेहतापया पेग़ वाता, उड्रा वाता, बेह्रा दूंद-मुर्गम वासि लोतगाह्क अता, तेला मति अद लोन मुटो, बाराह्क इतेके तानाङ पाय्वाङ पर्पा जागाते दोहतव मताङ.
मति बोर नावाङ इव काग़्हतव पोल्लोन केंजिसि अहलेह्का ताकोर, ओरु उस्को पर्वतगा लोन तेहतोग़, तेल्वलेवोग़ मन्कनलेह्का आस्तोर.
नीवा पेदिर पत्रु (इतेके ‘बंडाये’) नना तासिह्नन. बेद्रम आदतगा दोहतद लोन डिङ इनाह मन्ह्ता, अद्रमलेह्काने नना इदे आदतगा नावा मुडुन निल्पिह कीकन, अस्के हामुर वने नावा मुडुन आरे कीया पग़वो आयग़ा.
“केंजाट, बोग़ मेटि लोता माल्काना ओर्युलतोरिह्क कगोत्क-कगो अडिया ईस्तोग़, ओग़े बेसता बुदतोग़ सेतेमते कबळ केवाल मेटि. मीट वने अहे मनदना.
अविस्कनग्डाहि एयुङ बार बैरिस्क मताङ, पिसतव एयुङ बार तेल्वताङ मताङ.
उसरताङ बारा, तमाङ कंदिस्कना संगे, तीसाने नेय पोस मताङ.
मति उसरताङ इन्ह्ताङ, ‘अलो, इद नेय बोन्क इन्ज बोन्क आलग़ा, रि? ईतेके माक वन आलो, मीक वन आलो. अह आयो मति, मीट दूकनतगा अन्जि, मियेनाह्क नेय असिस ताट,’ इनजोर इताङ.