21 “नाकु ‘सामि, सामि’ इनवालोर सबेटोर, देवुळदीपता राजेमते नेङोर आयनुर, मति देवुळदीपतोग़ नावा बाबाना पोल्लो वेहतप ताकवालोर, ओरे मात्रम अगा दाया पग़यनुर.
“नना वेहतनव पोल्लोन केंजविर इतेके, नाक बाराह्क ‘सामि, सामि’ इह्निर?
मीट देवुळता पोल्लोतुन सिरप केव्कने केंजवालोरिरे आयमाटु, मति अद्रमलेह्का ताकवालोरिर वने आम्ह्टु. सिरप केंजवालोरिरे बार मतेके, मीट कुदतुने नाळेह कीय्ह्निर.
इतस्के येसु इतोग़, “आयो, देवुळता पोल्लोतुन केंजिसि, अद्रम ताकवालोरे बेरा देय्वातोर आंदुर,” इतोग़.
देवुळतुन पुतोम इनजोर, सबेटोरा मुनेह ओर वेहतह्तोर. मति ओर जोल कीयलाह आतोर इनजोर, ओराङ कबस्क तोहतह्ताङ. ओर देवुळतुह्क एग़्ङ वानाह मन्ह्तोर, ओर ताना पोल्लोतुन केंजवोर आंदुर, अहे बेदे बेसता कबळतुह्क ओजोर.
ओसो, बेसतल कबुरतुन पोकुर कीतदिन केंजतोर मुनेतोर मन्कलोर, देवुळता पोल्लो केंजवाह्कु, आरम कीयनगा एवया पग़वोर; मति उय्तुर अगा ओळियना इन्जि, अद आरम कीयनद जागा नेंड वने दोर्किह्ता.
बोर देवुळता मग़िन पुन्जि नाक नमनुर, ओरिह्क अमेसाता पिसमुळ दोर्कग़ा, ओसो नना ओरिन आक्रिता दियाते मल्स जीवा अर्हतना, इद्रम नावा बाबाना विचर मन्ह्ता,” इन्जि येसु इतोग़.
बोर बोर लाग्वाङ पोल्लोन गेल्सनुर, ओर वने इद्रमे पांड्रि गेंदेङ उहतनुर. ओराङ पेदिर्क, देवुळतगा मनदनद अमेसातुह्क पिसवालोरा पुस्तकतगा रासतव मन्ह्ताङ. तानग्डाहि ओराङ पेदिर्किन बेस्केने एडिह केवोन आयकन. वेर नावा मन्कलोर इनजोर, नावा बाबाना मुनेह, ओसो ओनाङ देवतुल्कना मुनेह वेहतकन.
अहे मीट पिसनाङ दियाङ एवनाहि, मीटु लाग्वाङ विचर्कने ताकलाह गिर्दा आयवा, देवुळता विचरते तिरियसोरे मनदकिर.
बोर नावा देवुळदीपतोग़ बाबाल वेहतपु ताकिह्तोर, ओरे नावा दादाललेह्का, तमोग़लेह्का, एलाळलेह्का, अकाललेह्का, तलोग़लेह्का एरेटोर आंदुर,” इनजोर येसु इतोग़.
बोर आपुनाङ गेंदेन नोग़्स वेडिह कीस्तोर, ओर देय्वातोरु! ओर सहरतगा अग़िनगाह्क ओळियिसि, जीवा ईयनव मरानाङ पंडिन तिनदलाह, ओरिह्क अदिकर दोर्कग़ा.
इतस्के “इह केंजा, नना सेतेम वेहतह्नन, बोग़े एताहि ओसो देवुळता जीवाताहि पुटवालेवा, देवुळ राजेम केवालोर लोकुरगा ओन्कु जागा दोर्को आयग़ा.
अह कीस इतोग़, “इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, मीटु बुदते मिळ्न्दिसि, उड्लोरा लेह्का जीवाते कुलुल आयवालेवा, मीकु देवुळ राजेम कीयना लोकुरगा जागा दोर्को आयग़ा.
मियग्डाहि बोग़ाय देवुळ वेहतप ताकनद विचर कीयनोग़, ओन्कु इव नना काग़्हतनव गोटिङ बारा नावाङो, आयवेक देवुळताङो इनजोर तेळियग़ा.
इद दुनियातोरा लेह्का ताकलाह मीट ऊळमाटु, मति देवुळ मीवाङ विचर्किन मिळ्हचि, मीक पूना बुद ईयि. अस्के बेद्रम ताकना इन्जि देवुळता विचर मन्ह्ता, अदिन मीट पुनदकिर. इद्रमता ताकमुळि नेह्नलि, ओसो देवुळतुह्क विचर वायनदु, बाताले तपलेवद आंदु.
बोर देवुळ वेहतप ताकिह्तोर, ओरे निटमे नावाङ दादालोर-तमोर, एलास्क-बायिस्कु, तलिस्क आंदुर,” इनजोर येसु इतोग़.
मीक बाताल आतेकाय, देवुळतुन जोहर कीम्ह्टु. मीट किर्स्तु येसुना मुडगा मनवालोरिर, अद्रमलेह्काने कीयना इनजोर, देवुळता विचर मन्ह्ता.
सिरप ओर ऊळिह्पा, बेसता कबळ कीकन इनजोरेन, मीट कबळ केमाटु, मति माट किर्स्तुना ओर्युलतोरोम इन्जि, मीवा जीवाताहि देवुळता विचर मतप कीम्ह्टु.
देवुळता विचर बह मन्ह्ता, बुदलेवा मीवा अडम वळ्ह्कवालोर, मीवा असलता ताकमुळतुन ऊळिसि, मीवा पोग़ोन कसुर ओपलाह बातय दोर्कवाह्कु, केमेन आयना इन्जि.
ओग़ सेवकनेनाह्क माल्काल गिर्दा आस इतोग़, ‘बेस-नेह्ना कीतिन, निमा बेस सेतेमतोग़ सेवकनिन. इचुटा पोल्लोतगा निमा सेतेम दिसतिन, अदिह्क नना नीकु वेल्ला मालसोमतगा अदिकर ईकन. वाय, माट कलियिसि गिर्दा आयकल,’ इतोग़.
मीट पापमलेवा पवित्र आसोर दायना इनजोर, देवुळता विचर मन्ह्ता. इतेके: साट्याल कबळताहि जेक मनदना;
मियग्डोग़ इपपरास, येसु किर्स्तुना सेवक आंदोग़, इंजेके नावा संगे मन्ह्तोग़. ओग़ वने मीक जय येसु इन्ह्तोग़. मीट विस्वसते मेग़्किस मनदना, देवुळि मियेनाह्क तासिस मतव पोल्लोन मीट बेस-नेह्ना पुनदना, देवुळताङ विचर्किन पूरा पुन्जि, अद्रमलेह्का ताकना इनजोर, अमेसा आरेम आयवा मियेनाह्क पार्तना कीस्तोग़.
पया लोता माल्कानन नना तेदिस अग़दुन केहतकन, अस्के मीट दारावंडटगा निचि ‘सामि! मयेनाह्क तेल्प तेग़या!’ इनजोर तेल्पतुन कोह्कसोर केयकिर. मति नना मीकु, ‘मीट बेग्डाह वातिरो, नना मीक पुनोन!’ इनदकन.
(ओर बेद-बेद सहरते मलतोर,) अग्डोर विस्वसिरिन “बेचोन तिपल वातेक तेला, येसुन विळ्सवा विस्वसते मन्ह्टु. देवुळदीपता राजेमते दायनामुने, माकु ऊक-ऊके विरुदतुन आप पोयग़ाये” इनजोर, पका विस्वस कीयलाह वेहचि, ओरिह्क दीरा ईतोर.
ऊज-बूकातुह्क रूटुम पेसिस दाया पग़यह्ताया? अद्रमे, मता मन्कल देवुळता राजेमतोग़ आयना इतेके, तान्काय मुस्किलता पोल्लो!” इनजोर वेहतोग़.
ओसो निमा नीवा कोंडाते पापम कीयलाह ऊळिह्निन इतेके, कोंडातुन बोग़ाय पेग़्हचीतेक बेस आवालि, (इद्रम निमा पापमतुन पोहतलाह जिद कीमु). बाराह्क इतेके नीवाङ रेंड कोंडाङ मन्जि, निमा देयमदीपता अमेसाता सिक्सातगा दायना वाटो, उंदिय कोंडा मन्जि देवुळता राजेमते ओळियना, इदे नीक पाय्दाता.
ओसो उंद पोल्लो वेहतकन, केंजाट! ऊज-बूकातुह्क रूटुम पेसिस दाया पग़यह्ताया? अद्रमे, मता मन्कल देवुळता राजेमतोग़ आयना इतेके, तान्काय मुस्किलता पोल्लो!”
“अदिनेनाह्क मीट सबेटोरिर मीवा ऐंगेटोर विस्वसिरिन, मीवा जीवाताहि मापि केविर इतेके, नावा देवुळदीपतोग़ बाबाल मीक वने इहे सिक्सा कीयनोग़,” इन्जि येसु तनाङ कग़यवालोरिन इतोग़.
बोर नाक कोंटे कीस्तोर, ओर नावा बाबान वने कोंटे कीतप आस्तोर.
पया ओग़ ओसो उंद मल्का अन्जि, देवुळतुन पार्तना कीतोग़, “ए बाबा, इद गोसा नाक एताय पोयतग़ा इतेके, नीवाय विचर मतपु पूरा आयि,” इनजोर ताल्ह्कतोग़.
येसु सिमोनिन इतोग़, “सिमोन, योनाना मग़निन, निमा देय्वातोनिन, बाराह्क इतेके मन्कना बुदते इद पोल्लोतुन निमा पुनविन, मति नावा देवुळदीपतोग़ बाबाल, ओग़े नीक पुनाह कीतोग़.
नना बोनन आंदन इन्जि, मीट इंजेके पुतिर इतेके, बाबान वने मीट पुनदकिर. इंजेटाहि मीट ओन पुह्निर, ओसो ऊळतिर वने.”
अस्के येसु ओरिन इतोग़, “नावा बाबाल नेंड एवनाहि कबळ कीसोरेन मन्ह्तोग़, (पोल्वादियाते वने कीस्तोग़े). अद्रमे नना वने कबळ कीय्ह्नन,” इनजोर इतोग़.
पया ओग़ु उचुन मुनेह अन्जि, कप मुळ्न्दिसि दंडुम अरतोग़, अह कीस पार्तना कीतोग़, “ए बाबा, निमा इह कीकन तेला इन्ज इतेके, नाक इद गोसा आयमाकि. तेला मति इद नावा विचरते आयो, नीवाय विचर मतपु आयि.”
“उसरते मन्ह्ट, नाक नमवालोर उड्लोरिनु बोने बार मीट पोहचीतप ऊळमाटु. बाराह्क इतेके वेरिन ऊळनव देवतुल्कु देवुळदीपते मन्ह्ताङ, अविस्किह्क अमेसा नावा बाबाना मुनेह अन्जि वेहतलाह अदिकर मन्ह्ता, इदिन मीट सीताते तासाटु.
नना ओसो उंद पोल्लो मीक सेतेम वेहतह्नन. मियग्डोर कमसेकम बोराय इर्वुर विस्वसिर, बेदाय पोल्लोतेनाह्कु इद बूमतगा उंद पट आसि, देवुळतुन ताल्ह्कनुर अस्के, अद पोल्लोतुन नावा देवुळदीपतोग़ बाबाल कीयनोग़.
अव बैरिस्कु नेय असलाह अताङ अस्के बार आता, मर्मपेकाल एवतोग़. एवतस्के, उसरताङ एयुङ लेयास्कु, कंदिस्किन पोतिह कीस तयर आस मताह्कु, मर्मपेकाना संगे मर्म-कुळ्प मनदनद लोते अताङ. पया तेल्पतुन गोल्स वाटिसीतोर.