12 ओसो बहु माट मावा अडम मता कसुरतोरिन मापि कीतोम, अहु मावाङ कसुर्किन मापि कीमु.
ओर्विह्क-ओर्वोग़ गूनमते मन्ह्टु, ओसो दुस्रोरिन ऊळिस जीवा लोपवालोरिर आम्ह्टु. किर्स्तुना मेटे देवुळि मीवा पापमतुन मापि कीता. अद्रमे मीट वने ओर्विना-ओर्वोग़ कीतव कसुर्किन मापि कीसीम्ह्टु.
ओसो बोग़ाय मीवा अडम कसुर कीताह्कु, ओना पोग़ोन मीवा जीवातगा विरुद मतेके, मीट पार्तना कीयलाह निच मनदह्पा, मुने ओन मापि कीम्ह्टु. अस्के मीवा देवुळदीपतोग़ बाबाल वने मीवा कसुरतुन मापि कीयनोग़.
मावा पोग़ोन पका दया कीता, अदिनेनाह्क तना मग़ि नेतुर पोहच डोलताह्कु, मावा पापमतुन मापि कीसि, ओना मेटे माक पापमताहि विळ्सिह कीता.
दुस्रोर मीक तप तासतेक तेला, कोदा पोयमाटु, गूनमते आपाटु. ओर्विह्क-ओर्वोनगा कसुर मतेके, सामि मीवा कसुरतुन मापि कीतप लेह्का, मीट वने मापि कीम्ह्टु.
ओसो बेद्रम माटु मावा अडम मतोर कसुरतोरिन मापि कीतोम, अद्रम मावाङ कसुर्किन वने मापि कीमु. ओसो माकु बेरा कंदाता वेलाते पापमते अरयलाह एमा.’ इद्रम पार्तना कीम्ह्टु.
“दुस्रोरा तप तोहमाटु, तोहतिर इतेके देवुळ वने मीवा तप तोहतग़ा. दुस्रोनु कसुरतोनिन इनजोर इनमाटु, इनवेके देवुळि मीक वने कसुरतोरिर इनो आयग़ा. दुस्रोरिन मापि कीम्ह्टु, कीतेके देवुळि मीक वने मापि कीयग़ा.
“अदिह्क मावोरिर, इद पोल्लोतुन पुन्ज मन्ह्टु. इद्रम देवुळि येसुना मेटे, मीवा पापमतुन मापि कीयग़ा इन्जि, माट मीकु वेहतलाह आतोम.
कापेर्नाग़ एवतोर अस्के पया, कय्क-काल्क वाग़तोग़ ओर्विन, तना उंजना कटुल अग़्के, येसु सव्रे कीयनोग़ इन्जि, ओनगा उय्तुर बोरो ततोर. ओरा विस्वसतुन ऊळिसि, येसु दुकतोन इतोग़, “अल बाबा, दीरा पोय्म. नना नीवाङ कसुर्किन मापि कीय्ह्नन,” इतोग़.
इद अंगुर जोमा नावा नेतुरता सीना आंदु. देवुळ लोकुरा संगे कीयनद करलतुन, इद नेतुर निल्पिह कीस्ता. नावा नेतुरि वेल्लाटोरा पापम मापि आयनेनाह्कु, नेल वाङग़ा.
अद्रमे सीलो इनदनद वेच्चातगा बेरा मिदे मुटटस्के, अट्रा मन्कलोर डोलतोर. बह येरुसलेम सहरतगा मतोर दुस्रोर लोकुरिह्काय, वेर डोलतोरु वेल्ला कसुरतोर मतोर इनजोर, विचर कीय्ह्निरा?