6 “देवुळता सेतेमते ताकलाह बोरु उनडा वसतप अहे कग़्विह्क आतप मन्ह्तोर, ओर देवुळता देय्वातोर. देवुळि ओरिन पंजिह कीयग़ा.
मति नना ईयनद एतुन बोर उनडनुर, ओरिह्क पया मुर्तिय एग़ उनडा वसो आयग़ा. नना ईयनद एग़ मात्रम, ओरा लोप्पा अमेसा पिसलाह ईयनदु, ऊता एग़लेह्का पोङग़ा,” इनजोर इतोग़.
अवयनद तिंडटा पेग़्के अनमाट, मति अमेसाता पिसमुळ ईयनद, बेस्केन अववदु तिंडटुन पर्ह्काटु. इद्रमता तिंडि माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना मीक ईकन. बाराह्क इतेके अदिन ईयनद अदिकर नावा देवुळबाबाल नाक ईतोग़,” इनजोर इतोग़.
पंडुमता मारेंगा बेरा दियाते, येसु तेदिसि बेह्राङ वळ्ह्कतोग़, “बोरिह्क एग़ उनडा वसता, ओर नयगा वास उनिर.
राजकुर्सतगा मनदनद गोरेपिला, वेरिन अग़ तोहतग़ा; ओसो देवुळता पिसमुळ ईयनद एताङ कनिर्कनगा ओसीयग़ा; अदिनेनाह्क इंजेके वेरिह्क कग़्व वसो आयग़ा, एग़ उनडा वसो आयग़ा, एद दल्गो आयग़ा, कांका पोयो आयग़ा. देवुळि तनाय वेराङ सबे तिपल्किन जेक कीसि, वेराङ सबे कंड्रिन उम्चिसीयग़ा,” इनजोर इतोग़.
बोर इंजेक कग़्विह्क तिपलते मह्निर, मीट देवुळता देय्वातोरिर. देवुळि मीक पंजिह कीयग़ा. बोर इंजेके अळसोर कनिर पोहतह्निर, मीट देवुळता देय्वातोरिर. पेग़्के मीट गिर्दाते कवयकिर.
लेवोरिह्क बार बेसतल-बेसतल माल ईता, मता मन्कलोरिन बारा वेट्टाङ कय्क लोहचीता.
इंजेके तिंड-बंड मनवालोरिर! मीट देवुळता देय्वालेवोरिर, पेग़्के मीट कग़्वते मनदकिर. इंजेके कवयलाह आतोरिर! मीट देवुळता देय्वालेवोरिर, पेग़्के मीट आलिह कीस अळयकिर.