17 “मोसानाङ अडोनु, अहे देवुळता कबुरतोरा सास्त्रमतुन, पाय्पिह कीयलाह नना वातन, इद्रम मीटु मुर्तिय विचर केमाटु. नना इतेक पाय्पिह कीयलाह आयो, मति सास्त्रमतुन पूरा करल कीयलाह वातन.
ओकावेला पोग़ोटा बूमि ओसो इळ्ता बूमि बूळेम आयनुङ, मति देवुळताङ अडोना सास्त्रमतग्डा उंद गीता वन मायो आयग़ा.
देवुळि बाराह्क इद्रम कीता? इंजेके माट मन्कना बुदते ताकवालेवा, देवुळता जीवा वेहतप ताक पग़यह्नल. इद्रम ताकसोरे, उंद पूना रीतते अडोङ वेहतप कीयलाह आतल.
अह इतेके, माट अडोन माग़्ङतप लेह्का आतला? आयो! विस्वस कीतेकेने, देवुळता जीवा माकु अडोङ वेहतप ताकिह कीस्ता.
“लोकुर मीवा संगे बेद्रम ताकना इन्जि मीवा विचर मन्ह्ता, अद्रमे मीटु ओरा संगे ताकाटु. बाराह्क इतेके मोसानाङ अडोङ ओसो देवुळता कबुरतोरा सास्त्रम, कतम इदे पोल्लोते ओंडेम आताङ.
अस्के येसु इतोग़, “अहे आयि, बाराह्क इतेके देवुळ माकु बह कीयलाह ताना विचर मन्ह्ता, अद मारतेक माक बेसु.” अदिह्कु योहन “इंगो तेला!” इन्जि अहे कीतोग़.
“वेग़ मन्कल देवुळतुन बेद्रम मोळ्कना इनजोर, मन्कलोरिन काग़्हता बोटटोग़, मति वेग़ वेहतनाङ पोल्लोङ काय्दाता अडम मन्ह्ताङ,” इतोर.
अहे जोल साक्सि एवालोरिन वने तचि, यहुदिराङ तग्वाङ केवालोरा मुनेह निल्पिह कीतोर. कीतस्के, “वेग़ इस्तिपन इद पवित्र गूडटुन, मोसानाङ अडोनु, रोमवालेवा पास्कसोरेन मन्ह्तोग़.
इद्रमता आंचानु बंडाङ उकिस हव्कना इनजोरे, मोसा मुय्तोग़ माकु अडोना सास्त्रमते वेहच मतोग़. इतेके इदिनलोप्पा माक निमा बाताल वेहतह्निन?” इनजोर येसुन ताल्ह्कतोर.