6 ओग़ इगा इलेग़. ओग़ मुने वेहच मतपु, मल्स जीवा अरतोग़. वाट, ओना सेत्तातुन तासिस मतद जागातुन ऊळाटु.
अस्के ओग़ अविस्किन इतोग़, “गाबरेम आयमाट! हव्कनागुटातगा वेळ्हतोनु, नासरेत नाटेनोग़ येसुन पर्ह्कलाह आतिर. ओग़ जीवा अरतोग़, इगा इलेग़. इद ऊळाट, ओना सेत्तातुन तासिस मतद जागा, ओन इगान तासिस मतोर.
इतेके योनाल बेद्रम नग़्का-पियल मूंड दियाङ बेरा मीनता पोटालोप्पा मतोग़, अद्रमे माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना नग़्का-पियल मूंड दियाङ इद बूमता लोप्पा मिंजिस मनदकन.
अस्केडाहि येसु तनाङ कग़यवालोरिह्कु वेहता बोटटोग़, “नाकु येरुसलेम सहरते दायाय पोयह्ता. अग्डोर पेदल्कु, पेर्मालोर, सास्त्रमगूरुर, नाकु वेल्लाय तिपल कीयनुर, हव्कनुर, ताना पया मूंड दियाने नना तेग़्ककन, इव करलि, अद्रम आयनुङे!” इन्ज वेहतोग़.
मति अगा येसुना सेत्ता अविस्किह्क दोर्को. दोर्कवाह्क अव मल्स वासि, ‘माट देवतुल्किन ऊळतोम. येसु जीवा अरतोग़ इनजोर, अव माक वेहताङ,’ इनजोर मयग्डाङ आस्क माक वेहताङ.
तिन्जि ओरिन इद्रम इतोग़, “इव पोल्लोङ बेव इतेके नाक हव्कनामुने मीवा संगे मतन, अस्के मीक वेहतव आंदुङ. मोसानाङ अडोना सास्त्रमतगा, देवुळता कबुरतोराङ पुस्तकिनगा, ओसो देवुळताङ पाटानगा, नावा लोप्पा रासतव सबे पोल्लोङ करल आयनद मता. अदिनेनाह्क इद्रम आता,” इनजोर वेहतोग़.
जमा आसि इतोर, “महरज, ओग़ नाळेह केवाल जीवात मनदह्पा, ‘नना हासि मूंड दियाने ओसो जीवा अरयकन,’ इनजोर इन्ज मतोग़, इद पोल्लो माक सीता मन्ह्ता.
येसु ओरिन इतोग़, “इद मंदिरतुनु अर्ह्चीम्ह्ट, तेन नना मूंड दियाने ओसोवने दोहतकन,” इनजोर इतोग़.
पया येसु तनाङ कग़यवालोरिन इद्रम काग़्हता बोटटोग़, “मान्वना नडुम पुटटोन्कु, इतेके नाकु, पका तिपल आयनद मन्ह्ता. यहुदिराङ पेदल्कु, पेर्मालोर, सास्त्रमगूरुर नाक पास्कनुर, हव्कनुर, ताना पया मूंड दियाने नना तेग़्ककन, इव करल अद्रम आयनुङे!”
नना ओसो जीवा अरयकन इनजोरे, नावा जीवातुन नना ईय्ह्नन, अदिह्क बाबाल नाक जीवा कीस्तोग़.
मति पत्रु अग्डाह तेदिस, गुमयातगा एवनाह वित वातोग़. पया लोप्पा ओल्लिस ऊळनेके, अगा सिरप (येसुना सेत्तातुन ऊर्हच मतव) गेंदेङ बहता अहे मताङ. अदिन ऊळिस इगा बह आता इनजोर एक्बेक आसि, ओग़ लोन मल्स अतोग़.
ओरु नाक हव्कनुर, मति नना मूंड दियाने ओसो जीवा अरयकन,” इतोग़. तेन केंजताह्कु, ओर पकाय दुकम आस मतोर.
मेटाताहि रेगनेके, वेर मुवुर कग़यवालोरिन येसु उकुम ईस वेहतोग़, “माने-मन्कना नडुम पुटटोनन नना डोलिस मन्जि ओसो तेग़्कनाह्जोम, मीट नेंड बेद ऊळतिर, तेनु बोन्के बह वेहमाटु,” इतोग़.
मति हामुर ओन मुर्तिय पोस तास पग़वो, अदिह्क हामुरता तिपलताहि, देवुळि ओन पिसिह कीसि, जीवा अर्हचीता.