69 इके पत्रु लोता रेसातगा उदिस मतोग़ अस्के, उंद ओर्युल आंचाळ ओनगा वासि इता, “गालिल पटटोग़ येसुना संगे निमा वन मतिन, अय?” इता.
पया ओग़ु रेसाता अग़दगा अतोग़ अस्के, ओसो उंद ओर्युलतदु ओन ऊळिसि, अगा मतोरिन वेहता, “ए वेग़ वन नासरेत नाटेनोग़ येसुना संगे मतोग़े!”
“इद पोल्लो आतापया, रोम सर्करतोर सिरगंचि कीयलाह वेहच मतोर, अस्के गालिल पटटोग़ यहुदाल इनवाल सर्करता विरुद आतोग़. ओनाङ केंजिसि उय्तुर ओना पेग़्के अतोर, पया ओन वने हव्कतोर. ओना पेग़्के अनवालोर सबेटोर बिरोबटो आतोर.
ओर पया वेन इतोर, “बह, निमा वने गालिल पटटोनिना? अन, सास्त्रमते पर्ह्किस ऊळा, गालिलताहि बोग़े देवुळता कबुरतोग़ वावोग़!” इतोर.
ओसो उय्तुर बारा, “आयो, वेग़ देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल आंदोग़,” इनजोर इतोर. ओसो दुस्रोर इतोर, “देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल गालिलताह बह वाया पग़यनोग़?
“बह नासरेत नाटेनग्डाहि बेसताङ गोटिङ पुट पग़यनुङा?” इनजोर नतन्याल पिलिपिन इतोग़. “वास बह ऊळा रा!” इन्जि पिलिप इतोग़.
मति पत्रु इतेके, मोदुल पेर्माना रेसातग एवनाहि, मुडा पयाह पयाह ओर्ङसोर अतोग़. पया बह बह आयग़ा इन्जि ऊळलाह, रेसालोप्पा अन्जि पह्रातोरा संगे उदतोग़.
अद तूकने कयपाल इनवाल मोदुल पेर्माना मिदेतगा, पेर्मालोर ओसो यहुदिराङ पेदल्क मीटिङ कीतोर.
“वेग़ गालिल पटटा नासरेत नाटे मनवाल, देवुळता कबुरतोग़ येसु आंदोग़,” इनजोर लोकुर वेहन्दुर.
मति ओग़ु अगा मतोर सबेटोरा मुनेह इतोग़, “निमा बार इह्निन, नाक बातय तेळियो!” इनजोर इतोग़.