9 मति उसरताङ इन्ह्ताङ, ‘अलो, इद नेय बोन्क इन्ज बोन्क आलग़ा, रि? ईतेके माक वन आलो, मीक वन आलो. अह आयो मति, मीट दूकनतगा अन्जि, मियेनाह्क नेय असिस ताट,’ इनजोर इताङ.
नीवा जीवा कर्वनदिन, ओसो निमा पापमतगा एग़्किस मनदनदिन ऊळिह्नन, अदिह्क देवुळतुह्क विचर वावद अग़दाहि मल्सि, तान पार्तना कीम; अस्के इद्रमता नीवा पापि विचरतुन, देवुळि मापि कीतेके कीयग़ा,” इनजोर इतोग़.
“बोर नावाङ इव पोल्लोन केंजिसि अहे ताकिह्तोर, ओरु पर्पा जागाते लोन तेहतोग़ु, बेसता तेल्वतोग़ मन्कनलेह्का आस्तोर.
“इद केंजाट, लोळ्ङानगा गोरेन लोहतपु, नना मीक दुनियाते लोहतह्नन. अदिह्कु मीटु तरस्कना लेह्का सत्रल मन्ह्टु, मति परेवाङ मतप, नाळेह केवोरा लेह्का वने मन्ह्टु.
अविस्कनग्डाहि एयुङ बार बैरिस्क मताङ, पिसतव एयुङ बार तेल्वताङ मताङ.
अस्के अव बैरिस्कु उसरतविन इन्ह्ताङ, ‘अल रि, मीवा नेय उचुन माक ईम्ह्टु, मावाङ कंदिस्क पिवयलाह आताङ,’ इनजोर इताङ.