5 पया मर्मपेकाल वायलाह आल्सेम आताह्कु, अव ऊळिस-ऊळिस कतमताङ कूर्ह्क बोटटाङ, कूर्ह्कसोर उंजताङ वने.
पया अगा मता मुडुह्क, येसु उंद पुन्पिह कीयनद पीटो इद्रम वेहता बोटटोग़ इतेके, “ओर्वोग़ मन्कल तना जागातगा अंगुर सोपता वाळुम ओग़्सतोग़. ओग़्सिसि उय्तुर मन्कलोरिन कूलते ऊळेवाळे कीयलाह तासतोग़. तासिसि वेल्लाङे दियाङ मनदलाहि, दुस्रा देसेमते अतोग़.
“मति ओग़ मेटि लाग्वोग़ आस मतेके, ‘नावा माल्काल वायलाह आल्सेम आयनोग़ इन्जि, नना विचर वातप कीकन,’ इनजोर इनेग़.
मति ‘नावा माल्काल इंजेक बेद वेलाते वायनोग़ो, ओग़ वायलाह वेल्लाय तीरम कीस्तोग़,’ इद्रम विचर कीसि, तना पका तिनदना-उनडना, रिमाते ओचिस मनदना, ओसो अद लोतगा मनवालोर दुस्रोर ओर्युलतोरिन पका बह इतेके अहे, नल्हतना-कोह्कना केवेग़.
“पया वेल्लाङे दियाना पेग़्के, ओर सेवकिरा माल्काल मल्स वातोग़. वासि, ‘नना मीक ईतव मालसोमता इसब ईम्ह्ट रा,’ इतोग़.
उसर आम्ह्टु! सीताते मन्ह्टु! मीवा अडम मनदनद देयह्कना मुक्याल, कह्चनद सिङपुललेह्का, बोन पोसि पिळ्ह-पळ्ह कीस तिनदकन इनजोरे तिरियिह्ता.
बेव कबस्कनगा वेह्च दींचिह्ता, अव वने दींचिह्ताङ. अदिनेनाह्क इद्रम वेहतद मन्ह्ता: “ए पापमते उंजवानिन! तेदा! देवुळतग्डाहि एग़िसि, डोलतप लेह्का मनवानिन. इंजेके जीवा अर्मु! किर्स्तु तना वेह्चतुन नीवा पोग़ोन अर्हतनोग़” इनजोर वेहतद मन्ह्ता.
माट मुने किर्स्तुन विस्वस कीयलाह आतल अस्के, देवुळि माक इद ईकळता दुनियाताहि पिसिह कीयनद कगो बेस्के एवयग़ा इनजोर, अग़ ऊळिंदल. इंजेके अद कगो एरे एवता. अदिह्क मीट मीवा निद्रताहि तेदिसि, उसर आम्ह्टु. नना वेहतप लेह्का ताकाटु.
नना मीक वेहतह्नन, देवुळि ओरा नेयम चट्पिट कीसीयग़ा. तेला मति माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना बेस्के मल्स वायकन, अस्के इद बूमतगा विस्वसतुन विळ्सवा, पार्तना केवालोर दोर्कनुरा?” इनजोर वेहतोग़.
ताल्ह्किसि ओसो ओर मुवुरक्के वास ऊळनेके, ओराङ कोंडाङ पकाय पूहतप आस मताह्कु, ओर उंजिसिय मतोर.
इह इन्जि देवुळतुन वेहचि, तनाङ मुवुर तोळतोरगा मल्स वास ऊळनेके, ओर कोनि उंजिस मतोर! ओर उंजतदिन ऊळिसि, येसु पत्रुन तेहच इतोग़, “ए पत्रु, मीटु गंटामेंडाय नावा संगे सीतात मनदा पग़विरा?
मति इद पोल्लो मात्रम सीता कीम्ह्टु: नना वानाह मियगा मनदनद विस्वसतुन पका पोस मन्ह्टु.
उसरताङ बारा, तमाङ कंदिस्कना संगे, तीसाने नेय पोस मताङ.
“पया नडुमनग़्का इद्रम आळो वाता, ‘मर्मपेकाल वातोग़, अले रि! ओन कलियलाह दट.’
इद्रम आनेके, पलते निचि मोळ्कवालोर, जकरिया मुय्तोनेनाह्क केपिसि, “वेग़ बेलाह इचोन आल्सेम कीस्तोग़ रा!” इंदुर.