39 ओसो ओरिनु बेरा उड्रा वासि सबेटोरिन पोळ्ह्च ओनाह्जोम, ओरिह्क मुर्तिय तेळियो आसि; अद्रमि माने-मन्कना नडुम पुटटोनन वायनस्के वने आयग़ा.
लाग्वाङ कबस्क केवालोर सबेटोर, वेह्चतुनु गिर्दा आयवा, ओराङ कबस्क दिसनदायो इनजोरे, वेह्चलेह्काडोना एरे वावोर.
मुनेतोग़ पेदामुय्तोग़ नोहानस्केडाङ दियाने बेद्रम आता, अद्रमलेह्का माने-मन्कना नडुम पुटटोनन वायनस्के वने आयग़ा.
ओर उंद पोल्लोतुन पुन्जाय मति, तान सीता केवोर. अद इद्रमि: सुरुमुने पोग़ोटा बूमि, देवुळ इतद पोल्लोतेन पुटटा. ओसो देवुळ वळ्ह्किसिये, इळ्ता बूमतुन एग़ मतग्डाहि पुटिह कीता, अह कीसि वततद बूमतुन, एतग्डाहि एग़िह कीता.
मीवा देवुळि पिसिह कीयलाहि वातद कगोतुन मीट पुनविर. अदिनेनाह्क मीवा कोटुलतोरु मीकु, मीवा सहरतुन, दुराते काल्ह्पनुर. ओसो गूरेतगा बंडाता पोग़ोन बंडा मनवाह पिळ्हपळ कीयनुर,” इनजोर इतोग़.
ओरिह्क देवुळतुन सीता कीयलाह, मुर्तिय विचर वावो. अदिनेनाह्क ओरा बुद करबता मनि, ओप्पवव कबस्क कीयिर इनजोर, देवुळि ओरिन विळ्सिसीता.
केंजाटु, माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना नावा बाबाना डीसाते, नावाङ देवतुल्कना संगे वायकन. अद तूकने नना सबेटोराङ, बोना ओना कबळतुन ऊळिसि, नेयह्क कीकन;
पया येसु जय्तुन मराना मेटातगा वग़ोग़े उदिस मनेके, कग़यवालोर ओनगा वासि ताल्ह्कतोर, “इव पोल्लोङ बेस्के बह आयनुङ, गूरु? नीवा वायनद वेला ओसो इद बूम मारनद वेला एवयनामुने, बेद्रमताङ सीनाङ आयनुङ?” इन्जि ताल्ह्कतोर.
अस्के माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना मोयुदगा सीना तोहतकन. पया दुनियाताङ सबे जातिनोर मन्कलोर, अर्युल पासोर हामुर-रेगाङ अळयनुर. नना बेरा डीसाते मोयुलपोग़ोन वायनदिन ओर ऊळनुर.
अद तूकने, पोलमते इर्वुर मन्कलोर (ओर्वोग़ विस्वसि, ओर्वोग़ विस्वसलेवोग़) मनदनुर. नना वग़ोन (नयके पोस) ओयकन, दुस्रोन बारा (बूळेम आयलाह) अगान विळ्सकन.