15 “दानियेल इनवाल मुनेतोग़ देवुळता कबुरतोग़ वेहच मतपु, देवुळतुह्क मंदिरतुन कळ्वोग़ कीयनदु, एग़्ङ वायनदु, मंदिरता पवित्र गूडटे निच मनदनदिन मीट ऊळकिर. (मीट अर्ववालोरिर इदिन सीताते तासाटु.)
“ओसो उंद इद्रमता दिया वायग़ा, मंदिरतुन कळ्वोग़ कीयनदु बातालो उंदि, एग़्ङ वायनदिन, पोलवद जागातगा निल्पिह कीतदिन मीट ऊळकिर. (मीट अर्ववालोरिर इदिन सीताते तासाटु.) अस्के यहुदा पटटे मनवालोर लोकुर, कोंटेतोरग्डाह पिह्ट अरयलाह, मेटानके वितिर.
“ऊळाट, बेस्के सीपय्क येरुसलेम सहरतुन सर्ने कीयनुर, अस्के सहर बूळेम आयना कगो एवता इनजोर पुन्ह्टु.
इव पोल्लोङ करल आयनद कगो एवयलाह आता. अदिनेनाह्क इव पोल्लोन, विस्वसिरा मुल केंजनाह, जोरते अर्ववाल मन्कल देय्वातोग़! अहे अर्वनदिन केंजिसि, इगा रासतव पोल्लोङ वेहतप ताकवालोर मन्कलोर वने देय्वातोरु.
मीवा कोटुलतोर इद सहरतुन सर्ने कीस, मीक तिपल कीयनुर, अस्के मीक मकलाहि जागा वने दोर्को आयग़ा, इद्रमता वेला वायग़ा.
देवुळता मग़ि इचोन बेरोग़ आताह्कु, माट केंजतव ओना लोप्पाडाङ सेतेम पोल्लोन, पका मेग़्किस विस्वस कीसोर दायना. अस्के माट विस्वसताहि लेसवल.
अहे जोल साक्सि एवालोरिन वने तचि, यहुदिराङ तग्वाङ केवालोरा मुनेह निल्पिह कीतोर. कीतस्के, “वेग़ इस्तिपन इद पवित्र गूडटुन, मोसानाङ अडोनु, रोमवालेवा पास्कसोरेन मन्ह्तोग़.
देवुळता जीवा विस्वसिरा मुडुन वेहतनद पोल्लोतुन पुनवालोर, बेस-नेह्ना केंजिसि, विचर कीस ऊळिर,” इनजोर येसु किर्स्तु वेहतोग़.
माट ओन अहे विळ्सतेके, कतमतोर ओन नमिसि ओन राजाल कीयनुर. अस्के रोम सर्करताङ सीपय्कु वासि, मावा मंदिरतुनु, मावा देसेमतुनु बूळे कीयनुर” इन्जि, इद्रमताङ पोल्लोङ पट आसि वळ्ह्कतोर.
अस्के यहुदा पटटे मनवालोर लोकुर, (कोंटेतोरग्डाह पिह्ट अरयलाह,) मेटानके रोमवा वितिर.