9 अद्रमे इद बूमते बोने मीटु ‘बाबा’ इन्जि मान एमाटु, बाराह्क इतेके देवुळदीपते मनवाल मीवा बाबाल, ओन्के इद्रमता मान ईयनद ओप्पिह्ता.
ऊळाट, मावा देवुळबाबाल माकु नावाङ मग़्क-मयास्क इन्जि इन्ह्तोग़, अचोन ओग़ माक जीवा कीस्तोग़! इंजेक माट निटमे देवुळताङ पिलाङ-पेकोरल आंदल. मति इद पोल्लो दुनियातोरिह्क एर्का इले, बाराह्क इतेके ओर देवुळतुन वने पुनोर.
मावाङ लोह्कने मावाङ तपेर माक सुद्रे कीतोरे. अस्के माट ओरिन मान ईंदल. ओरिने अचोन मान ईंदल इतेके, मावा पोग़ोटोग़ देवुळबाबाल माक सुद्रे कीयह्पा, ओनग्डा पिसमुळ दोर्किह कीयलाहि, ओना पोल्लोते ओसोय वग़्ङिस मनदना गावले.
मीट पापमतोरिर मन्ज तेला, मीवाङ पिलाङ-पेकोरिह्क बेसता मादुन ईयलाह पुह्निर, इतेके मीवा देवुळदीपतोग़ बाबाल, ओन ताल्ह्कवालोरिह्क बेचोटा बेसतल माल ईयनोग़!
मीट किर्स्तुन विस्वस कीतोरिर, मीक दहा अजर्क काग़्हवालोर गूरुर मनेर, तेला मति वेल्लाटोर तपेर इलेर. बाराह्क इतेके, मुने ननाय मियगा किर्स्तु येसुना बेसता कबुर तताह्कु, मीट ओना संगे जोळेम आतिर. अदिनेनाह्क ननाय मीवा तपेना लेह्का आतन.
नना मीवा बाबानन आयकन. मीट नावाङ मग़्क-मयास्क आयकिर” इनजोर, बेरा डीसाता सामि इन्ह्ता, इनजोर रासतद मन्ह्ता.
पोलु इद्रम वेहतोग़, “मावोरिर, पेदल्कनिर! नावा साक्सितुन मीवा मुनेह नना इंजेक वेहतह्नन, इदिन केंजाटु.”
देवुळतुन पुनवोर इसि, इव कतमे दोर्किह कीयलाह वितापूंडा आस्तोर. मति इव सबेटव मीक गावले मन्ह्ताङ, तेन मीवा देवुळदीपतोग़ बाबाल पुन्जिये मन्ह्तोग़.
ओसो मीकु बोग़े ‘माल्का’ इन्जि इनमाकेग़. बाराह्क इतेके देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवानन, ननाने मीवा माल्कानन आंदन.