37 आक्रिते नावा पेकान मान तासनुर इन्जि, ओग़ु तना मग़िनु ओरक्के लोहतोग़.
देवुळि दुनियातोरिन बेद्रम जीवा कीता इतेके, तना वग़ोग़ मग़िन इद दुनियातोरेनाह्क मोक आयलाह ईता. बोर ओन नमनुर, ओर बूळेम आयोर, मति अमेसाता पिसमुळ ओरिह्क दोर्कग़ा. अदिनेनाह्कु देवुळि तना वग़ोग़ मग़िन दुनियाते लोहता.
अह आतदिन नना कोंडामेंड ऊळतन, ऊळिसि वेग़ देवुळताय पेकाल आंदोग़ इन्जि, मीक साक्सि ईय्ह्नन,” इन्जि योहन वेहतोग़.
“पया इद्रम आनेके, अद वाळुमता माल्काल तनतनाय विचर कीतोग़, ‘इंजेके नना बह कीकन? अले इंजेक नना जीवा कीतोग़ नावा मग़िन लोहतकन, अस्के ओन ऊळिस बह कदर एवोरा?’ इनजोर मग़िन लोहतोग़.
इंजेके ओग़ माल्कानगा तना जीवा कीतोग़ मग़िये पिसिस मतोग़. पया आक्रिते नावा मग़िन मान तासनुर इनजोर विचर कीसि, ओग़ तना मग़िनु ओरक्के लोहतोग़.
पया पोग़ोटाहि देवुळता आल्का केंज वाता, “वेग़े नावा जीवा कीतोग़ मग़ि, वेना लोप्पा नना पका गिर्दाते मह्नन,” इद्रम वेनदा वाता.
देवुळतुन बोग़े बेस्केन ऊळोग़. मति देवुळबाबाना संगे गट्ने मनवाल तना वग़ोग़ मग़ि, ओग़े माक बाबानु पुन्पिह कीतोग़.
इदिन केंजिसि पया, ओग़ माल्काल ओसोवन मर्ला, मुने लोहतोरिह्काय एक्वा ओर्युलतोरिनु ओसो लोहतोग़. वेरा संगे वने ओर ऊळेवाळे केवालोर अहे कीतोर.
मति ऊळेवाळे केवालोर मग़ि वायनदिन ऊळिसि, तमतमाय वळ्ह्किंदुर, ‘इद तपेना सम्सरम इतेके वेन्के आयग़ा. दट, वेने माट हव्किङ, अस्के वेना तूस माक आयग़ा.’