20 तेन ऊळिस कग़यवालोर बयल आतोर, आसि इतोर, “गूरु, अंजिर मरा इचोन चट्नेन बह वाग़िस अता?” इतोर.
इद पोल्लोतुन केंजिसि, येसु पकाय बामतोग़. अस्के तना पयाह वावालोर मुडुन इतोग़, “इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, इचोटा बेरा विस्वस नाकु मावोर इस्रयेलतोरगा बोनगान बह दिसो!
अग़दगा उंदि अंजिर मरा दिसताह्कु, अगा तिनदलाह अंजिर पंडिङ मनदनुङ बहे, इन्जि येसु मराता एरे अन्जि ऊळतोग़. मति ऊळतेके उंद वने पंड अगा इले, वेट आकिङे मताङ. अस्के ओग़ मरातुन इतोग़, “ए मरातिन, नियगा बेस्केन कायाङ आदमाकिङ!” इनजोर सरप ईतोग़. अह इताहे चट्नेन मरा वतिस अता.
येसु ओरिन इतोग़, “इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, मीट बेदे उन्क-मन्क आयवा, देवुळता लावतगा विस्वस तासतेके, मीट इदिने आयो, मति तेन्काय बेराङ कबस्क कीया पग़यकिर. इद मेटातुनु निमा ‘डग वासि सम्दुरतगा अन्ज अर्म!’ इनजोर इतेके, अद अद्रमे आयग़ा.