3 “पया ओग़ु जावा पोळ्द आतस्के, पलत अन्जि ऊळतोग़ अस्के, रिकम मनवालोर बेचोनो मांदि बजरते उगस निच मतोर.
ओसो अव आस्क लोन बाताले कबळ केवोङ, लोह्क-लोह्क वेलियिह्ताङ. पकाय लंडाते मन्ह्ताङ, सिरप कबळतेन लंडा आयो मति, टेटे-टेटे वळ्ह्कसोर वने मन्ह्ताङ. दुस्रोना कबळतगा कय वाटिह्ताङ, ओसो लाग्वाङ पोल्लोङ वळ्ह्किह्ताङ.
मीट बेद्रम विचर कीय्ह्निर, अद्रम वेर मन्कलोर कल ओचोर, इंजेके सकरताङ नोव एगलाह आताङ; इद वेलाते बोग़ाय बह ओचनोग़?
येसुन हव्कनागुटातगा वेळ्हतोर, अस्के सकरताङ नव एगिस मता.
अदिनेनाह्क लंडा आयमाटु; मति बोर मन्कलोर तिपल्किन आपसोर, देवुळतगा विस्वस ताससोर, अद पोल्लो विळ्सिस मतविन दोर्किह कीस्तोर, ओरा लेह्काने ताकना.
पया ओरिह्कु दिनमता बूति, उंद दियाता कूल ईकन इन्जि करल आसि, अंगुर वाळुमते ओरिन लोहतोग़.
‘मीट वने नावा अंगुर वाळुमतगा कबळ कीयलाह अन्ह्ट रा! नना मीकु बेद बूत ओप्पिह्ता, अद ईकन,’ इन्जि माल्काल इतोग़. अह इताहे पया ओर वाळुमतगा अतोर.
अस्के अद पिलातुन तासिस मतोर माल्कालोर, इंजेके माक कमय कीयलाहि अग़ दोर्को इनजोर, बेद्रम कीतोर इतेके, पोलुन, सीलासिन पोसि, बजरतगा गुंजिस ओतोर.