25 (पका मालसोम इतेके देवुळता देय्वाता सीना आंदु इन्जि ओरा विचर मता.) अदिनेनाह्क येसुना इद पोल्लो केंजिसि, ओर पकाय बयल आतोर, बयल आसि इतोर, “अह इतेके अमेसाता पिसमुळ पया बोन्क दोर्कग़ा गूरु?”
बोर बोर सामिनु दया कीम इनजोर केयिह्तोर, ओर सबेटोर पिसनुर, इनजोर रासतद मन्ह्ता.
अव वायनव गोसाताङ दियान देवुळि कमि केवेके, बोग़े मन्कल पिस पग़वोग़ आयनोग़. मति तनाङ आचतोर लोकुरिन पिसिह कीयनेनाह्कु, देवुळि अव दियान कमि कीयग़ा.
अव वायनव गोसाताङ दियान, देवुळि कमि केवेक अचोन, बोग़े मन्कल पिसोग़ आयनोग़. मति तनाङ आचतोर लोकुरिन अद गोसाताहि पिसिह कीयनेनाह्कु, देवुळि अव दियान कमि कीयग़ा.
ओसो उंद पोल्लो वेहतकन, केंजाट! ऊज-बूकातुह्क रूटुम पेसिस दाया पग़यह्ताया? अद्रमे, मता मन्कल देवुळता राजेमतोग़ आयना इतेके, तान्काय मुस्किलता पोल्लो!”
येसु ओरक्के कोंडा मिळ्हवा ऊळिस इतोग़, “इद पोल्लो मन्कना कयदे आया पग़वो, मति देवुळताये कयदे, सबे आया पग़यह्ताङ,” इतोग़.