24 ओसो उंद पोल्लो वेहतकन, केंजाट! ऊज-बूकातुह्क रूटुम पेसिस दाया पग़यह्ताया? अद्रमे, मता मन्कल देवुळता राजेमतोग़ आयना इतेके, तान्काय मुस्किलता पोल्लो!”
मीट ओर्विनेनाह ओर्वोग़ कदर पर्ह्किह्निर, मति वग़य देवुळतेनाह दोर्कनद कदरतुन बार पर्ह्कविर इतेके, मीट बेद्रम विस्वस कीया पग़यकिर!
ऊज-बूकातुह्क रूटुम पेसिस दाया पग़यह्ताया? अद्रमे, मता मन्कल देवुळता राजेमतोग़ आयना इतेके, तान्काय मुस्किलता पोल्लो!” इनजोर वेहतोग़.
येसु ओरक्के कोंडा मिळ्हवा ऊळिस इतोग़, “इद पोल्लो मन्कना कयदे आया पग़वो, मति देवुळताये कयदे, सबे आया पग़यह्ताङ,” इतोग़.
ए अग़ तोहतह्नोम इनवालोर गुडिरिर! बोग़ बुसिन बार वाळा पोस पोहतह्तोग़, मति रूटुमतुन बार ऊळवा, गुस्क्ने लोपिह्तोग़, (अद्रमलेह्का मीट उड्लाङ-उड्लाङ पोल्लोन पका नोमिह्निर, मोदुल पोल्लोन बार मुर्तिय सीता केविर.)
(पका मालसोम इतेके देवुळता देय्वाता सीना आंदु इन्जि ओरा विचर मता.) अदिनेनाह्क येसुना इद पोल्लो केंजिसि, ओर पकाय बयल आतोर, बयल आसि इतोर, “अह इतेके अमेसाता पिसमुळ पया बोन्क दोर्कग़ा गूरु?”
अस्के येसु ओन इतोग़, “इह केंजा, नना सेतेम वेहतह्नन, बोन्काय देवुळताहि पूना पुटमुळ दोर्कवालेवा, देवुळ राजेम कीयनदु ओन्क मुर्तिय दिसो!” इन्जि इतोग़.
इतस्के “इह केंजा, नना सेतेम वेहतह्नन, बोग़े एताहि ओसो देवुळता जीवाताहि पुटवालेवा, देवुळ राजेम केवालोर लोकुरगा ओन्कु जागा दोर्को आयग़ा.