20 “इव अडोन नना कतमे माळतन, गूरु. नना ओसो बाताल कीकन?” इन्जि वेग़ लेयोग़ येसुन ताल्ह्कतोग़.
इतेके किर्स्तुन नमिसिये माट सेतेमतोरल आयना इन्जि, ओग़ वानाह्जोम, अडोङ इतेके माक ओर्वोग़ ऊळेवाळे केवानलेह्काने आंदुङ.
अडोङ नोमलाहि नना इचोन जिदतोनन मतन इतेके, विस्वसिरा मुडुन तिपल कीसोर मंदन. अहे बोर अडोङ नोमिसि सेतेमतोर आयलाह ऊळिंदुर, ओर नावा बेदे तप तोहता पग़वोर.
मुनेन नना मोसानाङ अडोनाङ पोल्लोङ पुनवा मतन, अस्के नना पर्वालेवा पिसिंदन. मति अडोन पुतापया, कसुर कीतोनन आंदन इनजोर पुतन.
मति ओर उंदि अट पोसि ओन ताल्ह्किंदुर, अदिह्कु ओग़ तेदिसि ओरिन इतोग़, “अले, अह इतेके मियग्डाह बोग़ पापमलेवोग़ मन्ह्तोग़, ओग़े तेन मुने बंडा उकेग़,” इन्जि ओग़ ओसो ओल्लिसि, नेदगा रासलाह आतोग़.
मति मग़ि तपेन इद्रम इतोग़, ‘इचोक वर्साङ ओर्युलतोना लेह्का मन्जि, नना नीवा सेवा-साकुर कीयलाह आतन. ओसो नीवाङ सबे पोल्लोन केंजिस ताकतन. मतिंगा नावा गोततोरा संगे कलियिस गिर्दा कीयलाह, बेस्के उड्ला बोक्ळा पियो वने एविन.
नना मीक वेहतह्नन, अद्रमे देवुळतुन माळवालोर उंद कमि नूर (99) मन्कलोरु ‘माकु पापमता अग़दाहि मलयलाह गर्ज इले’ इनदनुर. मति ओरिह्काय, ओर्वोग़ पापि मन्कल तना पापमता अग़दाहि मलतेक अचोन, ओनेनाह्के देवुळदीपतगा पका गिर्दा आयग़ा.
नीवा तलोग़-तपेह्क मान ईम,निमा कुदतुन जीवा कीतपु, दुस्रोरिन वने जीवा कीम.” इद्रम येसु ओन वेहतोग़.
“निमा पूराय तपवालेवा नेह्ना मनदकन इतेके अन, अन्जि नीवा मनदनद सबे मालसोमतुन वमिसि, लेवोरिह्क ईम. अद्रम कीसि, निमा नावा संगे मन्जि नावाङ कग़या. अद्रम कीतिन इतेके, पोग़ोन देवुळता जागातगा, नियेनाह्क निटमता मालसोम दोर्कग़ा,” इन्जि येसु ओन वेहतोग़.