32 अस्के ओग़ राजाल, वेन सेवकिन तनगा केयिसि इतोग़, ‘ए जीवा लोपवोनिन, निमा ऊळा, नावाङ काल्क मोळ्कताह्कु, नाक ईयनद नीवा बेह्रा करातुन, नना विळ्सिसि मापि कीसीतन.
इंजेके माक यहुदिरिह्के, देवुळि तनाङ अडोना सास्त्रम ईता इनजोर पुह्नल. इतेके सास्त्रमते रासतव इव पोल्लोङ, मावाय कसुरतुन तोहतह्ताङ. इद्रमलेह्का देवुळि नेयम कीयह्पा, तान बोग़े कसुरलेवोनन इनदा पग़वोग़. पूरा बूममेटोर तमाङ लाग्वाङ कबस्कनेनाह देवुळता मुनेह जबब्दर आयनुर.
इतस्के माल्काल इतोग़, ‘लाग्वोग़ ओर्युलतोनिन! नीवा तोडटा वळ्ह्कतद पोल्लोतेने, नीक नेयम कीकन. नना कळक मन्कनन, नावा कयदे तासवदिन पेह्किह्नन, ओसो नावा कयदे वीतवग्डाङ कोयह्नन इनजोर, नीवा विचर मन्ह्ता.
अस्के ओना माल्काल ओन इतोग़, ‘एय लाग्वोग़, लंडा सेवकनिन, वीतवालेवा कोयवाल, तूळ्हवालेवा गुम केवाल, नाक अद्रमतोग़ इह्निना? कळक मन्कल इन्जि, निमा नाक इह्निना?
इदिन ऊळिसि, वेग़ सेवकिना राजाह्कु मान वसता. वेनु विळ्सिसीसि, वेना कतम करातुन मापि कीतोग़.
“इदिन ऊळिसि वेना ऐंगेटोर सेवकिर पकाय नारज आतोर, नारज आसि इव कतम गोटिङ राजानगा अन्जि वेहचीतोर.
नना नीकु बेद्रम जीवा लोपिसि विळ्सिसीतन, अद्रम निमा वने नीवा तोळतोनु जीवा लोपिस विळ्सनद आयोया?’
बह इतेके, बोग़ दुस्रोरा पोग़ोन दया केवोग़, देवुळ वने नेयम कीयनद दियाते, ओना पोग़ोन दया केवो आयग़ा. मति दया केवालोर मन्कलोर, नेयमतुह्क रेयोर आयनुर.