1 अद तूकने येसुनाङ कग़यवालोर ओनगा वास ताल्ह्कतोर, “देवुळ राजेम कीयना लोकुरगा, मयग्डाहि सबेट्क बेरोग़ बोग़ मन्ह्तोग़, गूरु?” इन्जि ताल्ह्कतोर.
मियग्डाहि बोग़े तना कुदता कदर पर्ह्कमाकेग़, अहे उगसताङ पोमाडेङ केमाकेग़. मति कुदि उड्ला बुदतोग़ आसि, दुस्रोरिन आपुह्काय वीळिसि, कदरतोरा लेह्काने ऊळना.
मति देवुळता मुनेह मियगा सबेट्क बेरोग़ बोग़ आयलाह ऊळिह्तोग़, ओग़ मीवा सेवा केवाल आयेग़.
तमोग़-दादाना लेह्कान, ओर्विह्क-ओर्वोग़ जीवा कीम्ह्टु. ओर्विह्क-ओर्वोग़ उड्ला बुदते मान ईयलाह उसर आम्ह्टु.
“नाकु ‘सामि, सामि’ इनवालोर सबेटोर, देवुळदीपता राजेमते नेङोर आयनुर, मति देवुळदीपतोग़ नावा बाबाना पोल्लो वेहतप ताकवालोर, ओरे मात्रम अगा दाया पग़यनुर.
“देवुळि मन्कलोरगा राजेम कीयनद कगो एवयलाह आता. अदिह्क मीटु मीवा पापमताहि मिळ्न्दिसि देवुळतके वाटु,” इद्रम वेग़ वेहन्दोग़.
अस्के ओग़ु ओर्विन उड्लोग़ पेकान केयिसि, ओरा नडुम निल्पिह कीतोग़.