7 “माट आरिङ तवाह्के बहे, (गूरु माक इह वळ्ह्किह्तोग़,)” इन्जि कग़यवालोर तमा-तमाय वळ्ह्किंदुर.
मति पत्रु, “आयो सामि, मोसानाङ अडोङ वेहतपु पोल्वविन, कळ्वोग़ कीयनविन, बेस्केन नना तिनोन,” इनजोर इतोग़.
पया माट बारा मन्कलोरग्डाहि सबेटोरिह्क बेरोग़ बोग़ इनजोर, तमा बळयिरा नडुमिये कट्ला पुटटा.
इतस्के ओर अद पोल्लोतुन सीतात तासतोर, मति डोलिस मन्जि ओसो तेग़्कनदिना अर्तम बाताल आस्ता इनजोर, तमतमाय वळ्ह्किंदुर.
अस्के येसु ओरिन वेहतोग़, “परुसिर, सदुकिर, वेरा ओयता पिंडटा लोप्पा उसरते मन्ह्टु, ताना अग़दुह्क आयमाट,” इन्जि इतोग़.
तेन पुन्जि येसु इतोग़, “एय विस्वसलेवोरिर, आरिङ इलवाह्कु, मीट बाराह्क इचोन आलिह कीय्ह्निर?
योहनिह्क लोकुरिन देवुळता पेदिरते एग़ मीहतलाह, बोग़ अदिकर ईतोग़? देवुळ ईताया, बारा मन्कलोर ईतोरा?” इन्जि ताल्ह्कतोग़. अस्के ओर तमतमाय इह वळ्ह्किंदुर, “माट देवुळ ईता इनदकल अस्के, वेग़ इनदनोग़, ‘अह इतेक मीट बाराह्क योहनिन नमविर?’ इनदनोग़.
ओर इद्रम तमतमाय वळ्ह्कसोर दायह्पा, येसु कुदि दोम्ह्क्नेन ओरगा वासि, ओरा संगे ताकलाह बोटटोग़.