26 मन्कल पूरा दुनियातुन गेल्सतोग़ तेला मति, तना कुदता जीवातुन पिववद किसबटटगा लेसिह कीतोग़ इतेके, ओन्क बाताल पाय्दा आयग़ा? नीवा जीवा लेसता इतेके, ताना बद्लातुह्क बातय ईया पग़विन!
मन्कल इद दुनियाता सबे रीतिना सुकम दोर्किह कीसाय मति, तना कुदता जीवातुन अमेसातुह्क लेसिह कीतोग़ इतेके, ओन्क बाताल पाय्दा आयग़ा?
इद्रम विचर कीनेके, देवुळि ओनु, ‘ए! बुदलेवोनिन! नेंडे नग़्का नीवा जीवातुन नना ओतेके, निमा इचोन जमा कीस तासतद, सबे मालसोम बोन्क आयग़ा?’ इनजोर इता.
अस्के अब्रहम इतोग़, ‘ऊळा पेका! निमा सीता कीम, जीवात मनदह्पा, नीवा पिसमुळते बाताल गावले मता, अद सबे नीक दोर्कता. मति वेग़ लाजरिह्क इतेके, अद्रमता सुकमता पिसमुळ दोर्को. इंजेके इगा वेन्क बाताले तिपल इले. मति निमा मात्रम अगा कर्वलाह आतिन.
अदिनेनाह्क नीवा विचरतगा, कोंडाते ऊळिस पापम कीयलाह आतेके, कोंडातुन बोग़ाय पेग़्हचीतेक आवालि, इद्रम निमा पापम आयमाकि इन्जि जिद कीमु. बाराह्क इतेके नीवा पूरा मेंदुलि, देयमदीपता अमेसाता सिक्सातगा दायना वाटो, नीवा मेंदुदा उंदि कोंडा बूळेम आयना, इद नीके पाय्दाता.
बोर इद बूमते तमा कुदता जीवातुन पिसिह कीयलाह ऊळिह्तोर, ओर आक्रिते बूळेम आयनुर. मति बोर नयेनाह्कु सबे पोहतह्तोर, ओरिह्क देवुळि पूना जीवा ईयग़ा.
केंजाटु, माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना नावा बाबाना डीसाते, नावाङ देवतुल्कना संगे वायकन. अद तूकने नना सबेटोराङ, बोना ओना कबळतुन ऊळिसि, नेयह्क कीकन;