18 मति माट लाग्वा वळ्ह्कनदु तोडटुह्क पलत पेसिह्ता, अदु पोटालोप्पाडाहि वास्ता. तानेनाह्के मन्कनु देवुळि जेक तासिह्ता.
एय वीसमतरसलेह्काडोरिर, मीट लाग्वोरिर मन्जि, मीक नेह्नाङ गोटिङ बह वळ्ह्क वायनुङ! बाराह्क इतेके, पोटातगा बेव पोल्लोङ निंदिस मन्ह्ताङ, अवे पोल्लोङ तोडटाहि पेसिह्ताङ.
(कय्क नोग़तेकाय, नोग़वेकाय,) बेद मन्कना कुमतगा दास्ता, अद ओनु करब केवो. मति पोटाताहि बेव पोल्लोङ तोडटुह्क पलते पेसिह्ताङ, अवे कोनि मन्कन करब कीस्ताङ,” इन्जि येसु इतोग़.
इतस्के माल्काल इतोग़, ‘लाग्वोग़ ओर्युलतोनिन! नीवा तोडटा वळ्ह्कतद पोल्लोतेने, नीक नेयम कीकन. नना कळक मन्कनन, नावा कयदे तासवदिन पेह्किह्नन, ओसो नावा कयदे वीतवग्डाङ कोयह्नन इनजोर, नीवा विचर मन्ह्ता.
बेदिन माट तिह्नल, अदे कुमतगा दास्ता, पया माट पेल्किस पोहतह्नल. (इतेके अद करब कीयनव लाग्वाङ विचर्किन पुटिह केवो,) इद वने मीक तेळियो?
इन्जि ओसो इतोग़, “मति मन्कनाहि पलत पेसनव सबे लाग्वाङ पोल्लोङ, अवु पोटालोप्पाडाहि वास्ताङ. अविनेनाह्के मन्कन देवुळि जेक तासिह्ता.