32 पया इसि ओर इर्वुर ओडातगा वास उदतस्के, अद वळ्यु बेके मायतायो, बेके मायोयो!
मति ओर पका रेयतोर. रेयिसि तमतमाय, “अलाले! वळ्यु ओसो एग़ वने, वेना उकुमतुन केंजिह्ताङ अयो! इतेके वेग़ बेद्रमतोग़ मन्कल मनदनोग़ रा!” इनजोर इतोर.
ओन ओडातगा उदिह कीयलाह, ओरा गिर्दा मता. अस्के दोम्क्नेन ओडा ओरा दायनद जागाते, अबर बाजे दडकचुल एवता!
पया येसु ओरा संगे ओडातगा तग़्ङतोग़, तग़्ङतस्के वळ्यु बेके मायतायो, बेके मायोयो! इदिन ऊळिसि कग़यवालोर पका बामतोर.
तोप्नेन पया येसु ओन पोयतोग़. पोसि “बह रा, निमा विस्वसलेवपु! नना नीक पिसिह कीकन इन्जि निमा नमविना?” इन्जि येसु ओन इतोग़.
अस्के ओडातगा मतोरु “निमा निटमे देवुळता मग़निन,” इनजोर येसुनाङ काल्क मोळ्कतोर.